news : Subiektywna lista lektur

6 zapowiedzi książkowych na luty i marzec 2020

6 interesujących książek, które w najbliższym czasie pojawią się w księgarniach.

Reklamy

Dziś przychodzę do Was z zestawieniem nowości i zapowiedzi książkowych na najbliższe dwa miesiące. Czego możemy oczekiwać w księgarniach?

David Bell Czyjaś córka

Michael Frazier ma wszystko – świetną pracę, piękny dom, kochającą żonę. Do pełni szczęścia brakuje mu tylko dziecka. Kiedy pewnego dnia w drzwiach niespodziewanie pojawia się jego ex, może oznaczać to tylko kłopoty. I faktycznie – była żona prosi go o pomoc w szukaniu swojej zaginionej córki, Felicity. Twierdzi, że dziewczynka została porwana, a jej ojcem jest… Michael.

córka

Mężczyzna nie ma pewności, czy to prawda, ale niepokojąc się o los dziewczynki, rusza z Ericą na poszukiwanie dziecka, którego zawsze pragnął, a o którego istnieniu nie miał pojęcia.

Tymczasem Angela, obecna żona Michaela, odkrywa szokujące fakty z życia Eriki i zaczyna się obawiać o bezpieczeństwo męża i zaginionego dziecka…

W ciągu dwunastu godzin oboje będą musieli zdecydować, komu można zaufać, a kto ukrywa szokującą prawdę.

Premiera: 4 marca 2020.

2. Dolly Alderton Wszystko, co wiem o miłości

Gdyby Bridget Jones istniała naprawdę i urodziła się nieco później, nazywałaby się Dolly Alderton. Wszystko, co wiem o miłości to absolutny bestseller, przetłumaczony już na ponad 20 języków.

Dolly Alderton, dziennikarka i felietonistka „Sunday Timesa” w swoim pamiętniku z niesamowitym humorem i głęboką szczerością pisze o zakochaniu, szukaniu pracy, upijaniu się, rozstaniach oraz uświadomieniu sobie, że Ivan ze sklepu za rogiem może być jedynym porządnym mężczyzną w jej życiu, ale że absolutnie nikt nie może się równać z jej najlepszymi przyjaciółkami. „Wszystko, co wiem o miłości” to opowieść o złych randkach, dobrych przyjaciołach i – przede wszystkim – dojściu do przekonania, że jest się wystarczająco dobrym.

dolly

Iskrzący się dowcipem i wnikliwością, serdecznością i humorem, niezapomniany debiut Dolly Alderton łączy osobiste historie, żartobliwe obserwacje, a także przepisy, zestawienia i listy rozmaitych przebojów. Wszystko, co wiem o miłości jest jedną z tych książek, przy których czytaniu wciąż masz ochotę zadzwonić do znajomych, żeby przeczytać im jakiś soczysty fragment.
Nikt tak nie opowiada o wczesnej dorosłości w całej jej przerażającej i pełnej nadziei niepewności jak Dolly Alderton. To współczesny „Dziennik Bridget Jones”, tyle że absolutnie prawdziwy.

Premiera: 11 marca 2020.

3. Paulina Młynarska Zmierzch starego dziada. Felietony po #metoo

Choć moje osobiste #metoo miało miejsce na długie lata przed tym ogólnoświatowym, mam wrażenie, że tak naprawdę wysłuchana i usłyszana zostałam dopiero wtedy, kiedy pojedyncze głosy, takie jak mój, zabrzmiały w przepotężnym chórze niezgody. Jak każda z osób, które wykrzyczały w tym chórze publicznie swój sprzeciw wobec traktowania słabszych od siebie jak seksualne zabawki, zainkasowałam i przyjmuję nadal niewyobrażalną dawkę internetowego hejtu, pogardy, szyderstwa i towarzyskiego ostracyzmu, nie mówiąc o utracie zatrudnienia. Tak się broni konający system. Zapłaciłam słoną cenę – trudno, stać mnie!

dziad
Jeśli choć jedna zawarta w moich felietonach myśl ułatwi komuś wędrówkę przez ten dziwny, piękny świat, będę to uważała za prawdziwy sukces. Jeżeli choć jedna wykluczona, zraniona, wykorzystana przez silniejszych od siebie osoba poczuje się dzięki niej mniej samotna, to będzie dla mnie najwspanialsza nagroda. I niechże już wreszcie nadejdzie ten „kres lubieżnego dziada”! W jego miejsce chcę widzieć mężczyznę, który kocha, lubi i szanuje każdą z nas. I siebie. Który wie, że patriarchat tak naprawdę krzywdzi wszystkich, oddzielając nas od siebie i odcinając nam drogę powrotu do naszej prawdziwej, kochającej natury.
Paulina Młynarska

Premiera: 20 lutego 2020.

4. Ella Carey Po latach w Paryżu

Cat dziedziczy paryskie mieszkanie, które nie było otwierane od 70 lat. Dziewczyna chce się dowiedzieć, dlaczego trafiło akurat do niej, a pomaga jej w tym wnuk dawnej właścicielki.

paryż

Cat Jordan utrzymuje się z robienia zdjęć klientom pracowni fotograficznej w Nowym Jorku. Gotowa jest rozpocząć nowy rozdział u boku swojego świetnie sytuowanego chłopaka, gdy niespodziewanie dowiaduje się, że odziedziczyła majątek po kompletnie obcej kobiecie, niejakiej Isabelle de Florian. W efekcie jej życie staje na głowie.
W Paryżu Cat dowiaduje się, że została właścicielką doskonale zachowanego apartamentu z czasów belle époque, a rodzina zmarłej nie ma pojęcia o istnieniu mieszkania. W takich niepowszednich okolicznościach Cat usiłuje znaleźć odpowiedzi na palące pytania: Kim była Isabelle de Florian? Dlaczego zostawiła spadek jej, a nie swojej rodzinie?
Przemierzając Francję w poszukiwaniu prawdy, stopniowo traci kontrolę nad biegiem spraw w Nowym Jorku. Jej śledztwo odsłania dawno pogrzebane tajemnice a wnuk Isabelle de Florian staje się jej coraz mniej obojętny.

Premiera: 25 lutego 2020.

5. Gabriela Weiner Seksografie. Reportaż uczestniczący o seksie i seksualności

Pierwszy reportaż o seksie i seksualności, którego autorka sprawdza wszystko na własnej skórze.

Zamieszkuje z peruwiańskim seksguru i jego sześcioma żonami.
Antidotum na niewierność szuka w klubie dla swingersów.
Dołącza do prostytutek i transwestytów oferujących swe usługi w parku w Paryżu.
Testuje granice zazdrości i pożądania w trójkącie, do którego namówiła swojego partnera.

seks
Latynoamerykańska reportażystka Gabriela Wiener w każdy z opisywanych przez siebie tematów wchodzi dogłębnie i bez zahamowań, a o seksie pisze jak o najnormalniejszej rzeczy na świecie.
Nie ma tu wulgarności i szukania taniej sensacji, ale nie ma też eufemizmów, uników i owijania w bawełnę. Autorka nie boi się odkrywać własnych emocji – lęku, pożądania czy poczucia własnej nieatrakcyjności. O swoich doświadczeniach opowiada jednocześnie z czułością i dystansem, np. kiedy idzie z mężem do klubu swingersów i odkrywa, że jej pierwszą reakcją na nadmiar potencjalnych partnerów jest… znużenie. Wieczór tam spędzony relacjonuje z antropologiczną dokładnością (konfiguracje pokoi, obyczaje bywalców), a przy okazji bada granice swoich zachowań i swojego związku.
Moralizowania w „Seksografiach” nie ma w ogóle, bo Wiener nie ocenia, tylko obserwuje. Innych, ale przede wszystkim siebie.

6. Marcin Margielewski Zaginione arabskie księżniczki

Wstrząsająca prawda o życiu arabskich księżniczek. Jak się żyje w złotej klatce? Jaka jest cena wolności? I dlaczego niektóre z nich zaginęły w niewyjaśnionych okolicznościach?

Zwykły człowiek nie ma do nich dostępu. Otoczone przez ochronę i opiekunów wiodą baśniowe życie. Arabskie księżniczki spełniają wszystkie swoje zachcianki – za niewyobrażalnie duże pieniądze. Ale muszą być bezwzględnie oddane i podporządkowane mężczyznom. Co jeśli pewnego dnia się zbuntują?

księżniczki

Marcin Margielewski poznał człowieka, który przez większą część życia pracował na dworach saudyjskich władców. O tym, co widział, opowiedział w pełnym emocji akcie oskarżenia. To historia księżniczek, które decyzją swoich ojców, braci i mężów, czyli najbogatszych mężczyzn świata, zostały skazane na to, by świat o nich zapomniał. Jak to możliwe, że w XXI wieku kobiety giną bez śladu i nikt ich nie szuka? Czy kobieta może powiedzieć „nie”?

Opowieść o świecie jak z „Baśni z tysiąca i jednej nocy”, w którym jedna decyzja może zmienić życie w koszmar.

Premiera: 11 lutego 2020.

Która książka z powyższych najbardziej Was zainteresowała? Napiszcie mi o tym w komentarzu!

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Reklamy

Najbardziej niedoceniane książki wszech czasów

Tym razem zestawienie inne niż wszystkie. Ale oczywiście nadal bardzo ciekawe.

Mieliśmy już zestawienie najlepszych i najgorszych książek wszech czasów, myślę więc, że pora przyjrzeć się tym powieściom, które w historii literatury uznane zostały za najbardziej niedocenione. Co Wy na to?

9 książek, które nie zostały docenione

A Rage in Harlem Chester Himes

Książka została opublikowana po raz pierwszy w 1957 roku. Na jej łamach można znaleźć wspaniałą slangową prozę, zwroty akcji i dzikich bohaterów zamieszkujących Harlem w czasach jego świetności. Jeśli zdecydujecie się ją przeczytać, nie możecie przegapić oszustki przebranej za zakonnicę, femme fatale oraz faceta, który ją kocha bez względu na to, co się stanie, a także sceny pościgowej z karawanem ze zwłokami i bagażnikiem złota.

2. Fraud: Essays David Rakoff

Jeśli lubicie Davida Sedarisa, to pokochacie też Davida Rakoffa. W rzeczywistości sam Sedaris mówi o swoim zmarłym przyjacielu: „… ciągle znajduję kompletne wywiady z [Davidem]… więc wciąż mogę usłyszeć jego głos, uwierzyć, że jest w studiu gdzieś czytający opowieści – nigdy nie zechcę dojść do sedna i zaakceptować fakt, że go tu nie ma”. Po przeczytaniu relacji Rakoffa z koncertu, w którym grał Zygmunta Freuda w witrynach sklepowych Barneya, możesz poczuć się tak samo.

books-bookstore-book-reading-159711

3. Chéri i The Last of Chéri Colette

Jeśli podobała się Wam biografia Colette z Kierą Knightley jako skandaliczną, francuską pisarką, zacznijcie odkrywać jej zaskakująco nowoczesne prace właśnie od tej. Rozpieszczony, uroczy syn byłej kurtyzany, Chéri spędził sześć lat żyjąc w namiętności z Léą, starą przyjaciółką matki. Kiedy Chéri ma zamiar zawiązać długo wyczekiwane małżeństwo, zarówno on, jak i Léa są zmuszeni stawić czoła prawdziwym możliwościom i ograniczeniom ich związku.

4. Shikasta Doris Lessing

Autorka najbardziej znana jest ze swojego klasyka feministycznego, The Golden Notebook. Shikasta to z kolei pierwsza powieść science fiction Lessing, w której genialnie interpretuje ona relacje z historii ludzkości (zwłaszcza Biblii i Koranu) jako opowieści o trzech walczących ze sobą imperiach galaktycznych na naszej planecie. Wplata tutaj bolesne, prawdziwe historie poszczególnych postaci zaangażowanych w walkę. Teoria Lessing, że ludzkie cierpienie karmi imperium zła znane jako Szammat, jest niestety zbyt przekonująca i nie daje przestać o nim myśleć długo po tym, jak przewróciliśmy ostatnią stronę.

5. The Lie Tree Frances Hardinge

Co by było, gdyby istniało drzewo, które wymagało całkowitej ciemności, obficie karmione kłamstwami, a w zamian wydawało na wpół toksyczny owoc, który po zjedzeniu ujawniałby potężny sekret opiekuńczemu kłamcy? Faith Sunderly jest prawdziwą wiktoriańską dziewczyną, co oznacza, że musi ukryć swój błyskotliwość, ambicje i żarliwe pragnienie dowiedzenia się, co stało się z jej zamordowanym ojcem -naukowcem. Ale Drzewo Kłamstwa już to wszystko wie. Ta przerażająca, piękna fantasy historyczna zdobyła w 2015 r. w Wielkiej Brytanii nagrodę Costa.

6. Teresa Raquin Emil Zola

Wyobraź sobie piękną, energiczną młodą kobietę w XIX-wiecznym Paryżu, która mieszka i pracuje w brudnym korytarzu – miejscu zupełnie pozbawionym promieni słonecznych. Teresa wyszła za mąż za swojego chorego, pełnego wściekłości kuzyna przez swoją ciotkę-tyrankę, co sprawiło, że została skazana na smutne życie jeszcze zanim zdążyła odkryć swoje możliwości. Nic dziwnego, że zakochała się w pierwszym przystojnym młodym mężczyźnie, który się pojawił się na horyzoncie. Pytanie brzmi: jak daleko posuną się dwoje kochanków? I czy w końcu zostaną złapani?

7. Vile Bodies Evelyn Waugh

Obecnie Waugh jest najbardziej znany ze swojej najbardziej ponurej książki Brideshead Revisited, ale w swoim czasie był niezwykle popularny ze względu na serię niesamowicie zabawnych powieści o arystokratach -dekadentach mieszkających w Londynie po I wojnie światowej. Vile Bodies przedstawia pisarza, który jest nieszczęśliwy, ponieważ jego długo oczekiwana tragiczna powieść stała się bestsellerem… jako komedia! I nawet jego modna narzeczona czuje się oszukana. Bohaterowie Waugh rozśmieszają takimi charakterystycznymi nazwiskami, jak Honorowa Agata Runcible, Miles Zaniedbanie i pani Małpa Melrose, i używają zwrotów typu „zbyt, zbyt chory”. Cała ta sprawa nie może być bardziej zabawna.

pexels-photo-256520

8. The Crazy School Cornelia Read

Dowcipna książka autorki o amatorce -detektywie/byłej debiutantce Madeline Dare. Madeline przeniosła się do Berkshire, aby pracować w surowej, kultowej „terapeutycznej” szkole z internatem, w której samobójstwo jest stałym zagrożeniem czyhającym na uczniów i pracowników, gdzie zachęca się do wzajemnego wymuszania popełniania drobnych wykroczeń, a dzieci nazywa się „woreczkami”.

9. Na dnie w Paryżu i Londynie George Orwell

W swojej pierwszej książce Orwell opowiada o swojej przeszłości po opuszczeniu wygodnej pracy. Aby zarobić na siebie musiał podjąć się niewolniczej pracy na zmywaku w paryskiej restauracji, a potem wędrował po Anglii jako bezdomny włóczęga. „Pomyślałeś, że byłoby dość [być biednym]; jest to niezwykle skomplikowane. Myślałeś, że to będzie okropne; jest po prostu nieprzyzwoity i nudny. Jest to szczególna małość ubóstwa, którą odkrywasz jako pierwszą; zmiany, które stawia przed tobą, skomplikowana podłość, wycieranie skorupy.”

Jeśli jesteście zainteresowani przeczytaniem tych książek, wiele z nich można zakupić w języku angielskim na stronach chociażby Amazona.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

5 wskazówek dla początkujących pisarzy od Margaret Atwood

5 porad dla tych, którym marzy się kariera pisarza. Radzi Margaret Atwood.

Margaret Atwood znana jest przede wszystkim z tego, że napisała niezwykłą powieść antyutopijną pod tytułem „Opowieść podręcznej”. Ale nie tylko. Autorka ma na koncie wiele innych książek, a w poprzednim roku została uhonorowana nagrodą Bookera.

W udzielonym w 2018 roku wywiadzie dla National Center for Writing, Margaret Atwood opowiedziała o tym, w jaki sposób powstawał serial na podstawie „Opowieści podręcznej”. Przy okazji, wiecie, że kolory strojów Mart, komendantów oraz ich żon, a także podręcznych były dobierane z mnóstwa (przynajmniej 50) odcieni danego koloru? A wszystkie dzieła wiszące na ścianie Komendanta („właściciela” Fredy) są wystawiane w Boston National Museum? Niesamowite prawda? Myślę, że ja specjalnie obejrzę ten serial jeszcze raz, żeby przyjrzeć się wszystkim szczegółom, ponieważ one mogą dodać dodatkowego smaczku znanym mi już scenom.

pexels-photo-373076

No, ale tekst piszę po to, żeby opowiedzieć Wam o tym, co autorka chciałaby przekazać początkującym pisarzom.

Parę słów o pisaniu książek

Jedną z najważniejszych rzeczy na temat powstawania nowej książki, której można dowiedzieć się z wywiadu jest to, że sam proces tworzenia składa się z 10% inspiracji i 90% pracy. Jak się okazuje, na pomysły wpadamy bardzo szybko, natomiast samym procesem tworzenia jest nic innego jak żmudny i niekiedy trudny moment pisania przy biurku. Z tego powodu warto jest stworzyć konspekt. Nie dosyć, że pomoże on uporządkować to, o czym chcemy pisać i nadać mu takie, a nie inne struktury, ale również sprawi, że nie będziemy uciekać od głównego wątku (historii), którą chcemy opisać. Oczywiście takie dodatkowe pomysły są jak najbardziej przydatne, ale Atwood radzi, aby spisać je sobie i wykorzystać wtedy, kiedy będą one rzeczywiście potrzebne.

Zapytana o to, w jaki sposób pisze się sceny, które zawierają w sobie duży ładunek emocjonalny, zauważyła, że należy opisać je tak, żeby ludzie je zapamiętali. Są one zresztą potrzebne do tego, aby utrzymać przy książce zainteresowanie czytelników. Jeśli tych scen nie będzie, nikt nie zdecyduje się na przeczytanie powieści, ponieważ ta będzie po prostu nudna. A sam konstrukt takich scen jest bardzo prosty: należy zaintrygować czytelnika i opisać coś, co będzie stanowiło dla niego niespodziankę. Na zasadzie: „nie otwieraj tych drzwi!” i ciach!, drzwi się otwierają. Decydując się na fragment tak obciążający emocjonalnie trzeba wyobrazić sobie, jak sam autor (lub czytelnik) zachowałby się w danej sytuacji i tak to opisać.

pexels-photo-256468

Ważnym elementem pisania książki jest zapisywanie wszystkich pomysłów. Atwood zauważa, że tak to zazwyczaj odbywa się twórcami (profesjonalnymi pisarzami, jakkolwiek to zabrzmi, ale też z każdym z nas), że decydują się zapisywać to, co będzie przydatne w przyszłości w nadziei na to, że ktoś kiedyś te zapiski przeczyta. Warto też tutaj przypomnieć o tym, że bardzo ważne jest, aby zachęcać młodych pisarzy do dzielenia się swoją twórczością – bez nich nie będzie kolejnych czytelników. A bez pisarzy i osób czytających ich dzieła, cała tradycja pisania nie będzie miała sensu i zakończy się.

Top 5 zasad dla początkujących pisarzy wg Margaret Atwood

Jakie w takim razie wskazówki daje autorka wszystkim tym, którzy chcieliby spróbować swoich sił jako pisarze? Zapewniam Was, że przynajmniej jedna mocno Was zaskoczy.

Zaopatrz się w notatnik – to będzie miejsce, w którym będziesz zapisywać pomysły po to, aby wykorzystać je później.
Czytaj dużo i czytaj krytycznie – ważne jest, aby czytać książki innych autorów. Nie chodzi tutaj jednak tylko i wyłącznie o to, żeby chłonąć treść, ale zwrócić uwagę na warsztat pisarski. Istotne jest zatem analizowanie tego, w jaki sposób stworzona została struktura powieści i w jak poszczególni autorzy operują językiem. W momencie, w którym będziemy mieć swoich kilku ulubionych pisarzy, należy się od nich uczyć, ponieważ w taki sposób nabywa się doświadczenia w pisaniu i pracuje nad własnym warsztatem pisarskim.
Zwróć uwagę na postawę – niby przyziemna sprawa, ale, jak zauważa autorka, jest to rzecz, która zaczyna sprawiać problem po kilku latach pisania w niewygodnej pozycji. Aby zapobiec bólowi pleców i ramion, warto jest zawsze poświęcić trochę czasu na ćwiczenia kręgosłupa.
Walka z blokadą – istnieją dwa sposoby na to, żeby poradzić sobie z blokadą pisarską. Po pierwsze należy iść na spacer, po drugie- iść spać. Na spacerze mamy możliwość przemyślenia powodów, z jakich utknęliśmy w impasie. Sen z kolei pozwala na to, aby to nasza podświadomość znalazła rozwiązanie.
Nie bój się – nie wolno poddawać się w swoich wysiłkach, a przede wszystkim zabronione jest zastanawianie się, co inni ludzie myślą o Twojej twórczości.

To tyle. Czy uważacie, że te wskazówki są przydatne? Podzielcie się komentarzem i, jeśli czujecie taką potrzebę, uzupełnijcie powyższą listę porad.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Rozdano Paszporty Polityki za 2019 rok

Wtorek 14 stycznia 2020 to data ważna dla polskiej kultury. Tego dnia rozdano nagrody w kolejnej edycji Paszportów Polityki.

Popularny tygodnik już 27. raz nagrodził twórców z różnych obszarów kultury. Warto wspomnieć, że wśród finalistów poprzednich edycji można znaleźć takie nazwiska jak na przykład: Dawid Podsiadło, Agnieszka Chylińska, Kazik Staszewski czy Jan Klata.

Lista laureatów

Kreator kultury

Olga Tokarczuk

Film

Bartosz Bielenia – aktor znany między innymi z tytułowej roli w filmie Boże Ciało (naszego kandydata do Oscara).

Teatr

Weronika Szczawińska – nagrodzona za spektakle podejmujące ważne tematy społeczne i jednocześnie budzące emocje.

Literatura

Dominika Słowik za oryginalne spojrzenie na lata 80. i 90. w powieści „Zimowla”.

black tablet computer behind books

Muzyka

Błażej Król – jego piosenki łączą poetycką lakoniczność, surrealistyczną wyobraźnię oraz niezwykłe wyczucie melodii.

Muzyka poważna

Jakub Józef Orliński – nagrodzony za płytę „Facce d’amore” oraz świetnie rozpoczętą karierę międzynarodową.

Kultura cyfrowa

Dawid Cieślak – za „We. The Revolution”, określany jako jeden z najważniejszych komentarzy do współczesności w grach wideo.

Sztuki wizualne

Weronika Gęsicka – jej prace pokazują pozornie uporządkowany świat, w którym nagle pojawiają się pęknięcia, rysy i podwójne dno.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Najlepsze książki o świętach wszech czasów

Tym razem przedstawiam książki o tematyce świątecznej.

Okres świąteczny oraz początek nowego roku, kiedy pojawiają się wszelkiego rodzaju zestawienia najlepszych książek w historii literatury lub w wyznaczonym uprzednio okresie. Ja tym razem pokuszę się o listę najlepszych powieści świątecznych wszech czasów (jak dla mnie). Kolejność jest przypadkowa.

Opowieść wigilijna Charles Dickens

Opowieść wigilijna została napisana w 1843 roku przez Charlesa Dickensa. Mając niewiele czasu (skąd my to znamy, ech!), autor został zmuszony do napisania utworu dla swojego redaktora, co poskutkowało stworzeniem historii wykorzystującej wiele szczegółów z jego własnego życia. Opowieść wigilijna opowiada o starym, zgorzkniałym mężczyźnie o imieniu Ebenezer Scrooge. Scrooge`a odwiedzają trzy duchy, które zabierają go w podróż przez Boże Narodzenie w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

greeting cards

2. Listy Świętego Mikołaja J.R.R. Tolkien

W grudniu każdego roku dzieci J.R.R. Dzieci Tolkiena otrzymywały list od „Ojca Bożego Narodzenia” (Mikołaja). Listy te zawierają wspomnienia Świętego Mikołaja na temat wydarzeń z danego roku – od podatnego na wypadki niedźwiedzia polarnego po wojny goblinów w jaskiniach pod domem – i są pełne lekcji życia. Listy Świętego Mikołaja to książka, na którą składają się wszystkie te opowiadania. Jest to wspaniała pozycja dla dzieci i ich rodziców.

3. Dary magów O. Henry

Jak wiecie, magowie byli mędrcami – wspaniałymi mędrcami – którzy przynieśli podarunki nowo narodzonemu Chrystusowi. Jako pierwsi dali prezenty świąteczne. Będąc mądrymi, ich dary były niewątpliwie mądre. I oto opowiedziałem wam historię dwojga dzieci, które nie były mądre. Każde sprzedało najcenniejszą rzecz, jaką posiadał, aby kupić sobie prezent. Ale pozwólcie, że powiem ostatnie słowo mądrym w tych dniach: ze wszystkich, którzy dają prezenty, ci dwaj byli najmądrzejsi. Ze wszystkich, którzy dają i otrzymują prezenty, bo są najmądrzejsi. Wszędzie są mądrzy. Oni są magami.

O. Henry

Dary magów to piękne opowiadanie o osobistych poświęceniach, których jesteśmy gotowi dokonać dla tych, których kochamy.

4. Gwiazdka Truman Capote

Gwiazdka to zbiór opowiadań autobiograficznych autorstwa Trumana Capote. Pierwotnie opublikowany w 1956 roku, stał się świątecznym klasykiem pełnym takich wspaniałości, jak na przykład cytat poniżej.

Wiesz, co zawsze myślałam? – pyta tonem odkrywcy, uśmiechając się nie do mnie, ale do jakiegoś punktu poza mną. – Zawsze myślałam, że człowiek musi być chory i konający, zanim ujrzy Pana. I wyobrażałam sobie, że kiedy On przyjdzie, będzie to jak patrzenie na baptystyczne okno – piękne jak kolorowe szkło, przez które wlewa się słońce z takim blaskiem, iż nie wiesz, że już się ściemnia. I to było pokrzepiające – myśleć o tym blasku, które odejmuje wszelkie uczucie lęku. Ale założę się, że nigdy tak się nie dzieje. Założę się, iż na samym końcu człowiek uświadamia sobie, że Pan już się pokazał. Że te rzeczy, takie, jakie są – tu jej ręka zakreśla koło gestem obejmującym obłoki i latawce, i trawy, i Queenie zagrzebującą swą kość – zawsze były widzeniem Jego. Co do mnie, to mogłabym zejść z tego świata, mając w oczach dzisiejszy dzień.

5. Dziadek do orzechów E.T.A. Hoffmann

Dziadek do orzechów to powieść napisana w 1816 r. przez niemieckiego pisarza E.T.A. Hoffmanna. Zdecydowanie polecam tę książkę.

white feathers illustration

6. Bajki o krasnoludkach bracia Grimm

Jest to klasyczna baśń braci Grimm. Pewnego ranka szewc znajduje w swoim sklepie piękną parę butów. Zaskoczony postanawia dowiedzieć się, komu powinien podziękować za tę usługę.

7. Grinch: Świąt nie będzie Dr Seuss

Grinch: Świąt nie będzie! to opowieść dla dzieci, którą polubią nawet dorośli. Dr Seuss świetnie radzi sobie z lekcjami głębokiego życia w swoich opowieściach, a w tej opowieści pokazuje, że Boże Narodzenie to przeżycie duchowe, a nie materialne.

8. Ekspres polarny Chris Van Allsburg

W środku nocy młodego chłopca budzi pociąg zatrzymujący się przed jego domem. Pojazd jest pełen dzieci, które zabiera na Biegun Północny po to, aby mogły poznać Świętego Mikołaja. Ta książka została zekranizowana, a film animowany powstały na jej podstawie jest naprawdę świetny.

9. Karylion Charles Dickens

Jest to drugie świąteczne opowiadanie Dickensa. Opowiada ono o starszym posłańcu, który stracił wiarę w ludzkość. Pewnego dnia przychodzi do dzwonnicy kościoła, gdzie znajduje duchy dzwonów i pomocników goblinów. Poprzez serię wizji dowiaduje się, dlaczego nie może porzucić nadziei w zdolność człowieka do poprawy.

Lista najlepszych opowieści świątecznych nie jest kompletna. Każdy z nas ma w końcu swoje ulubione i z pewnością wiele z tych, o których napisałam zamienilibyście na coś innego. Dla mnie jednak tych dziewięć powieści i opowiadań jest kultowych.

Napiszcie, jakie czytacie książki świąteczne i jak zmodyfikowalibyście moją listę.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Najgorsze książki XIX i XX wieku

Najczęściej wyśmiewane i nieudane książki XX i XIX wieku.

Tyle pisze się o najlepszych i najbardziej wyczekiwanych książkach, ale trudno jest znaleźć ranking tych, które uznaje się za niezbyt udane. Oto spis powieści uznawanych za najgorsze.

Uwaga! Lista zakłada jedynie pozycje powstałe w XIX i XX wieku (do końca lat 70. ubiegłego stulecia).

XIX wiek

NIkołaj Czernyszewski „Co robić” (1863) – dzieło zostało napisane w 4 miesiące. Autor opowiada się w nim za utworzeniem małych spółdzielni socjalistycznych opartych na rosyjskiej gminie chłopskiej, z tymże nastawionych na produkcję przemysłową. Czernyszewski twierdził, że obowiązkiem intelektualisty jest edukacja i poprowadzenie mas robotniczych w Rosji drogą do socjalizmu omijającego kapitalizm. Książka zainspirowała wielu bolszewików, w tym Władimira Lenina, który napisał broszurę o tym samym tytule w 1901 roku. Jednak jak zauważył Mark Schrad, książka „nie ma prawdziwej fabuły ani napięcia, a tło i postacie charakteryzuje stagnacja. Sam Czernyszewski przyznał nawet, że jego powieść nie zawiera ani talentu, ani sztuki, ale tylko „prawdę”. Książka do przeczytania TUTAJ.

account black and white business commerce

Simon Mohler Landis „The Social War” (1900) – nieudana komercyjnie utopijna powieść science fiction. Jess Nevins opisał ją jako jako „naganną, śmieciową i najbardziej budzącą zastrzeżenia utopię XIX wieku. Jest to także najgorsza powieść science fiction tamtego okresu. Znajdziecie ją TUTAJ

Amanda McKittrick Ros „Irene Iddesleigh” (1897) – opublikowana przez męża autorki jako prezent na rocznicę. „Irene Iddesleigh” jest często opisywana jako najgorsza powieść, jaką kiedykolwiek napisano. Jest to przekombinowana proza, która jest trudna do zrozumienia. Książka została „spopularyzowana” przez Barry Paina, który nazwał ją „rzeczą, która zdarza się raz na milion lat”. Mark Twain określił ją z kolei „jedną z największych powieści niezamierzenie humorystycznych w dziejach ludzkości”, podczas gdy Inklings rywalizowali o to, kto bez śmiechu może przeczytać jedno z dzieł Ros najdłużej. W książce „Epic Fail” Mark O’Connell napisał, że proza Ros jest rodzajem przypadkowego surrealizmu. Do przeczytania na Project Gutenberg (KLIK).

XX wiek

Bram Stoker „Kryjówka Białego Węża” (1911) – powieść grozy obracająca się wokół odległego obszaru Anglii nawiedzonego przez gigantycznego robaka. Powieść została źle przyjęta przez historyków gatunku grozy. HP Lovecraft w swoim eseju „Supernatural Horror in Literature” stwierdził, że Stoker „całkowicie rujnuje wspaniały pomysł przez niemal infantylne rozwinięcie”. Les Daniels skrytykował „niezdarny styl” powieści i wyraził rozczarowanie, iż autor poważany za napisanie „Draculi” mógł również stworzyć coś, co Daniels uważał za kiepską powieść. Krytyk horroru R.S. Hadji umieścił „Kryjówkę Białego Węża” na dwunastym miejscu na liście najgorszych powieści grozy, jakie kiedykolwiek napisano. Książka znajduje się TUTAJ.

books stack old antique

Jacqueline Susann „Valley of the Dolls” (1966) – jest to powieść o trzech kobietach mieszkających w powojennym Broadwayu i Hollywood, które uzależniły się od pigułek. Magazyn „Time” nazwał ją „Dirty Book of the Month” stwierdzając: „Dokładniej można ją opisać jako bardzo skuteczny środek uspokajający, żywą lalkę”. Z kolei Eileen Battersby z „The Irish Times” zauważyła, iż jest to „jedna z najgorszych książek, które kiedykolwiek napisano” i „ pierwsza książka napisana dla ludzi, którzy nie czytali książek ”.

Różni autorzy, „Naked Came the Stranger” (1969) – wspólna praca dwudziestu czterech dziennikarzy pod przewodnictwem Mike’a McGrady’ego jako krytyka współczesnego pisania amerykańskiego. McGrady wierzył, że każda książka mogłaby odnieść sukces komercyjny, gdyby wrzucono w nią wystarczającą ilość seksu i w tym celu skonstruował celowo niespójną, źle napisaną, jednoznacznie seksualną powieść. Rzeczywiście książka ta stała się bestsellerem, a sprzedaż wzrosła nawet po ujawnieniu mistyfikacji.

Jim Theis „The Eye of Argon” (1970) – heroiczna powieść fantasy. Dwie największe wady tej książki to przekombinowana narracja i wykorzystanie stereotypu gatunku. Próba głośnego przeczytania „The Eye of Argon” bez wybuchów śmiechu stała się popularną grą imprezową wśród czytelników fantasy.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tej recenzji!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Mam nowego ulubionego autora!

No i stało się! Nowy ulubiony autor pojawił się na horyzoncie.

Osoby, które śledzą mojego bloga już od jakiegoś czasu, wiedzą, że czytam przede wszystkim kryminały i fantasy, a dodatkowo coraz częściej zamiast siedzieć z nosem w książce, słucham audiobooków. Oczywiście to, w jakiej formie oddaję się lekturze jest tutaj mniej znaczące – zamiast męczyć oczy po prostu znęcam się nad uszami 🙂 Ważne jest jednak to, że udało mi się odkryć nowego autora, który z miejsca stał się moim ulubionym.

I…wypadałoby teraz napisać, kim on jest (tak, to mężczyzna), ale potrzymam Was nieco dłużej w niepewności i opowiem o tym, w jaki sposób trafiłam na jego książki. Otóż, stało się to w trakcie przeszukiwania zasobów Storytel 🙂 Nie wiem, czy też tak macie, ale lubię sobie zaglądać w różne katalogi w nadziei na to, że znajdę w nich coś interesującego. To oczywiście skutkuje tym, że moja półka jest wypchana do granic możliwości i w sumie dobrze, że jest wirtualna, bo jedna taka całkiem rzeczywista (szklana) pękła mi pod naporem książek. Chociaż w sumie to zastanawiam się, czy może nie ma przypadkiem jakichś limitów ilości danych na koncie. Mam nadzieję, że za niedługo się o tym nie przekonam 🙂

No, ale wracając do tematu, to w trakcie tego poszukiwania natknęłam się na pewną książkę, opis był nawet ciekawy i…zapisałam sobie na półce na wieczne nigdy. Dopiero kilka miesięcy potem, kiedy dotarłam już do wspomnianej przeze mnie powieści (słucham metodycznie w kolejności zapisania na półce, żeby niczego nie zgubić), włączyłam i zaskoczyło! Totalna miłość od pierwszego słuchania.

O kim ja w ogóle piszę?

Otóż, uwaga!, piszę o…Brandonie Sandersonie. I tak, wiem, jego książki to nie jest żadna nowość. Autor publikuje od początku lat dwutysięcznych (zadebiutował dokładnie w 2005 roku), jednak dla mnie jego książki są zupełną nowością. Cieszy mnie również, że mam możliwość czytania powieści autora nagrodzonego chociażby nagrodą Hugo za „Nową duszę cesarza”.

Brandon_Sanderson_-_Lucca_Comics_&_Games_2016 — Brandon Sanderson zdj. Niccolò Caranti

Bibliografia Brandona Sandersona jest naprawdę imponująca. Podaję ją poniżej. Możecie ją również pobrać jako checklistę do oznaczenia przeczytanych przez siebie książek.

Brandon Sanderson checklista

Uniwersum Cosmere

Sel

Elantris, Wydawnictwo Mag, 2007 i 2016,
Nadzieja Elantris w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017
Nowa dusza cesarza pol. wydanie Solaris w Kroki w nieznane tom 9. lub Dusza cesarza, Wydawnictwo Mag, 2016 oraz w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017

Scadrial (Cykl Z mgły zrodzony)

Jedenasty metal w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017

Oryginalna trylogia Z mgły zrodzony (Era Pierwsza)

Z mgły zrodzony, Wydawnictwo Mag, 2008 i 2016,
Studnia wstąpienia, Wydawnictwo Mag, 2010 i 2016,
Bohater wieków, Wydawnictwo Mag, 2011 i 2016,
Tajna historia, w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag 2017

Seria Waxa i Wayne’a (Era Druga)

Stop prawa, Wydawnictwo Mag, 2012
Cienie tożsamości, Wydawnictwo Mag,
Żałobne opaski, Wydawnictwo Mag, 2016
Mistborn: The Lost Metal (zapowiedź, 2020)
Allomanta Jak i Czeluście Eltanii, odcinki od 28 do 30, , w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag 2017

Nalthis

Siewca wojny lub Rozjemca, Wydawnictwo Mag, 2010 i 2017,

Taldain

Biały Piasek, Wydawnictwo Mag, marzec 2017

Threnody

Cienie dla Ciszy w Lasach Piekła, pol. wydanie Zysk i S-ka w Niebezpieczne kobiety, red. George R.R. Martin i Gardner Dozois oraz w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017

Pierwsza od Słońca

Szósty ze Zmierzchu w Shadows Beneath, 2014, Dragonsteel Entertainment, ISBN 978-1-938570-03-2 oraz w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017

Roshar (Cykl Archiwum Burzowego Światła)

Droga królów, Wydawnictwo Mag, 2014
Słowa światłości, Wydawnictwo Mag, 2014
Tancerka Krawędzi w Bezkres magii, Wydawnictwo Mag, 2017
Dawca Przysięgi (2 tomy), Wydawnictwo Mag, 2017,

Inne
Krótsze dzieła

Firstborn (2008); wyd. pol. Pierworodny, tłum. Mirosław P. Jabłoński w Kroki w nieznane tom 10, Solaris, 2014
Nienawidzę smoków, w „Nowa Fantastyka” 01/2016
Broniąc Elizjum, w „Nowa Fantastyka” 02/2016
Infinity Blade: Awakening (nowela, 2011)
Heuristic Algorithm and Reasoning Response Engine – wspólnie z Ethanem Skarstedtem, wydane w ARMORED Anthology (2012)
Centrifugal (ze strony autora, 1994)
Stan idealny, Wydawnictwo Mag, marzec 2017

Cykl o Alcatrazie Smedry

Alcatraz kontra Bibliotekarze. Piasek Raszida, Wydawnictwo IUVI, 2017
Alcatraz kontra Bibliotekarze. Kości skryby, Wydawnictwo IUVI, 2017
Alcatraz kontra Bibliotekarze. Rycerze Krystalii, Wydawnictwo IUVI, 2017
Alcatraz kontra Bibliotekarze. Zakon Rozbitej Soczewki, Wydawnictwo IUVI, 2018
Alcatraz kontra Bibliotekarze. Mroczny talent, Wydawnictwo IUVI, 2018

Cykl Koło Czasu– współautor

Pomruki burzy, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2011
Bastiony mroku, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2014
Pamięć światłości, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2016

Seria Mściciele

Stalowe Serce, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2015
Mitosis (nowela numerowana jako 1,5 Reckoners, 2013)
Pożar, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2016
Calamity, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2017

Cykl Rytmatysta(Rithmatist)

Rytmatysta, Wydawnictwo Mag, 2019

Cykl Legion

Legion, Wydawnictwo Mag, 2017
Legion: Skin Deep, Wydawnictwo Mag, 2017, w Legion, Wydawnictwo Mag, 2017
Legion: Lies of the Beholder

Cykl Do gwiazd

Do gwiazd, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2019
Starsight, 2019

Ja na razie po stronie przeczytanych mam „Z mgły zrodzony” oraz „Studnia wstąpienia”, ale spokojnie przeczytam wszystko, co tylko zostało przez Sandersona napisane i wydane. Podoba mi się to, że mimo iż autor ten ma w swoim dorobku już wiele pozycji, nie są one powtarzalne. W tych książkach dzieje się dużo, akcja jest wartka, a bohaterowie nie wydają się sztuczni i bezbarwni. Czyta się bardzo szybko i to też jest ogromny plus.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Najbardziej wpływowe książki wszechczasów

Lista 20 najważniejszych książek w historii świata.

Książki od stuleci stanowią dla ludzi formę rozrywki. Czytelnicy na całym świecie spędzają wiele godzin na uciekaniu w świat fikcji literackiej powieści reprezentujących różne gatunki literackie.

Książki wpływają na czytelników na różne sposoby, a historia pokazała, że niektóre z nich mają możliwość docierania do sporych grup ludzi i wywierania na nie trwałego wpływu. Wiele z pozycji, które przedstawiam poniżej właśnie to zrobiły: poprzez edukowanie i informowanie czytelników stworzyły nowe standardy w literaturze, zmieniły normy społeczne i wspomogły rozwijanie myśli akademickiej.

row of books in shelf — Photo by Pixabay on Pexels.com

Najważniejsze książki w historii literatury na świecie

Opowieści kanterberyjskie Geoffrey Chaucer

Ta napisana w XIV wieku kolekcja opowiadań pozwoliła czytelnikom na poznanie postaci i historii, które są popularne po dzień dzisiejszy. Opowieści kanterberyjskie dają wgląd w zwyczaje i praktyki społeczne obserwowane w trakcie ich pisania. Ta pozycja jest jedną z najczęściej czytanych książek i jedną z najczęściej studiowanych na świecie. Wielu uczonych sugeruje, że opus magnum Chaucera znacznie przyczynił się do popularyzacji języka angielskiego w literaturze.

2. Boska komedia Dante Alighieri

Uważana za jedną z najważniejszych dzieł literatury światowej, jest epickim wierszem opisującym podróż przez krainy zaświatów i, alegorycznie, odkrycie duszy przez Boga. Boska Komedia, od dawna uważana za największy utwór włoskiej literatury, zapewnia nam także bliższe spojrzenie na średniowieczną teologię i filozofię chrześcijańską.

3. Dzieła zebrane William Szekspir

Szekspir jest często uważany za największego twórcę piszącego w języku angielskim i największego dramaturga w historii świata. Stworzone przez niego postacie, historie i język przyciągają czytelników od setek lat i w znacznym stopniu przyczyniły się do kształtowania współczesnej kultury. Dzieła zebrane Szekspira zostały przetłumaczone na każdy ważny język i nadal są czytane na całym świecie.

4. Moby Dick Herman Melville

Ta słynna książka o polowaniu na wieloryba przez człowieka uważana jest za jedną z największych powieści amerykańskich, jakie kiedykolwiek napisano. Moby Dick jest poważny w symbolice, ale słynie również z detali opisujących tajniki przemysłu wielorybniczego w XIX wieku. Warto docenić ją także za obecność wielu różnych stylów i struktur narracyjnych.

5. 1984 George Orwell

Ta powieść dystopijna opisuje życie w reżimie totalitarnym, który pozbawił ludzi ich praw. Tematy poruszone w tej powieści stały się ważną częścią współczesnej kultury, tworząc terminy i koncepcje, które zostały włączone do naszego społeczeństwa. Nadzór, prawda i cenzura zajmują tutaj centralne miejsce. Warto wspomnieć, że żadna inna książka nie przyczyniła się do zrozumienia wyżej wymienionych tematów jak właśnie 1984.

6. Nowy wspaniały świat Aldous Huxley

Kolejna dystopia. Ta autorstwa Huxleya jest często uważana za jedną z wielkich powieści XX wieku. Powieść Huxleya ukazała niekorzystnie utratę tożsamości jednostki poprzez futurystyczny postęp technologiczny. Obawy Huxleya o komercyjność i wschodząca kultura młodzieżowa są tutaj w pełni widoczne.

7. Iliada i Odyseja Homer

Te dwa starożytne greckie poematy epickie są nie tylko najważniejszymi dziełami starożytnej literatury greckiej, ale są również niezwykle wpływowymi tekstami dla wszystkich form sztuki, myśli i muzyki w cywilizacji zachodniej. Iliada opisuje kilka tygodni po zakończeniu wojny trojańskiej, natomiast Odyseja opowiada o dziesięcioletniej podróży Odyseusza do rodzinnej Itaki. Te dwie prace są ważne ze względu na szczegółowość greckiej historii, obecność legend, kompozycję opowieści i rozwinięcie tematów.

8. Don Kichot Miguel Cervantes

Ta hiszpańska powieść, pierwotnie wydana w dwóch częściach, jest jedną z najbardziej wpływowych i popularnych pozycji na świecie. Jest również uważana za jedną z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek napisano. Przygoda, symbolika i charakterystyka zawarte w Don Kichocie sprawiły, że książka zyskała ogromną popularność. Powieść ta stała się jednym z pierwszych tekstów kanonicznych i od setek lat inspiruje artystów wszelkiego rodzaju.

9. W poszukiwaniu straconego czasu Marcel Proust

Niezwykle długa, siedmiotomowa powieść jest uznawana za jedno z najwybitniejszych dzieł współczesnych początku XX wieku. Bada tematy pamięci, dzieciństwa i znaczenia, ale unika opartego na fabule modelu powieści XIX-wiecznych. Obsada drugoplanowa jest niezwykle dobrze zarysowana, a wydarzenia posuwają się naprzód dzięki różnym perspektywom i technikom pisania, które są naśladowane przez wielu twórców od czasu publikacji powieści.

10. Pani Bovary Gustave Flaubert

Historia kobiecie, która angażuje się w romans – próbę ucieczki z pozbawionego miłości małżeństwa- została w chwili publikacji poddana ciężkiej cenzurze, a Flaubert postawiony przed sądem. Po zapadnięciu wyroku uniewinniającego Pani Bovary stała się znana za arcydzieło ruchu realizmu.

account black and white business commerce — Photo by Pixabay on Pexels.com

11. Baśnie tysiąca i jednej nocy

Przypominają starożytne historie. Zbiór ten stał się popularny na całym świecie, a takie opowieści jak te o losach Szeherezady, przygodach Aladyna i podróżach Sinbada znane są przez dorosłych i dzieci.

12. 100 lat samotności Gabriel Garcia Marquez

Uważane za jedną z najbardziej znaczących powieści hiszpańskiego kanonu literackiego, Sto lat samotności opowiada historię rodziny Buenda na przestrzeni kilku pokoleń. Styl i tematy poruszane w powieści są postrzegane jako reprezentatywne dla unikalnego latynoskiego ruchu literackiego lat 60. XX wieku, realizmu magicznego.

13. Wojna i pokój Lew Tołstoj

Choć Tołstoj wahał się nazywać tę książkę powieścią, Wojna i pokój jest często wspominana w dyskusji na temat najlepszych powieści wszechczasów. Opisując francuską inwazję na Rosję w 1812 r., książka analizuje psychologiczne skutki wojny i filozoficzne dyskusje, które wywołała.

14. Genji monogatari Murasaki Shikibu

Napisana na początku XI wieku opowieść o Genji jest często nazywana pierwszą powieścią. Choć z definicji nie ma fabuły, historia ta zawiera wiele elementów współczesnej powieści, w tym główną postać, obsadę pomocniczą i charakterystykę. Tłumaczenie tej powieści okazało się trudne, ale większość nadal uważa ją za pierwsze i największe dzieło w literaturze japońskiej.

15. Chata wuja Toma Harriett Beecher Stowe

Napisana przez białą kobietę w średnim wieku w 1851 r., Chata wuja Toma przyczyniła się do zmiany poglądów na niewolnictwo na północy i nadal wykorzystywana jest jako przypomnienie skutków niewolnictwa i innych nieludzkich czynów.

16. Zbrodnia i kara Fiodor Dostojewski

Mimo że Fiodor Dostojewski napisał kilka dzieł, które można uznać za jedne z najbardziej wpływowych, to Zbrodnia i kara jest jedną z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek napisano. Ta powieść bada umysł indywidualistycznej osoby od wewnątrz, kwestionując zasady zbrodni i kar, które dotyczą głównego bohatera i otaczających go ludzi.

17. Wszystko rozpada się Chinua Achebe

Temat zachowania historii kultury w obliczu dominacji Zachodu w tej powieści dał głos uciśnionym ludziom w Afryce i przykuł uwagę świata. Ta powieść, napisana w 1958 roku, jest nadal szeroko czytana i studiowana jako przykład zepsucia kolonializmu.

18. Faust Johann Wolfgang von Goethe

Faust od dawna uważany za jedno z największych dzieł literatury niemieckiej. Dramat opowiada o doktorze Fauście sprzedającym swoją duszę diabłu za wiedzę i przyjemności. Wpływ tej historii na sztukę, literaturę, muzykę i myśl społeczną jest ogromny.

19. Umiłowana Toni Morrison

Napisana na cześć pamięci afroamerykańskich niewolników sprowadzonych z różnych zakątków świata w czasach handlu niewolnikami. Umiłowana jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i wpływowych tekstów we współczesnej literaturze. Za oddanie głosu afroamerykańskim doświadczeniom oraz obserwowanie i rejestrowanie zbiorowej pamięci ludności Morrison zdobyła Nagrodę Pulitzera za najlepszą powieść 1988 roku.

20. Władca Pierścieni J.R.R. Tolkien

Władca pierścieni jest nie tylko jedną z najlepiej sprzedających się powieści na świecie, ale także pomaga w tworzeniu i kształtowaniu gatunku fantasy. Wiele motywów z tej historii zostało zaadaptowanych z wcześniejszych mitologii, co nie przeszkodziło powieści stać się podstawowym tekstem dla wszystkich czytelników fantasy i autorów.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Czy angielski pochodzi od języka chińskiego?

Niedawno pojawiły się ciekawe doniesienia z Chin na temat pochodzenia języków europejskich.

Taką rewelacją podzieliła się grupa chińskich naukowców z organizacji World Civilisation Research Organization, czyli Stowarzyszenia Badań nad Cywilizacjami Świata. Szczegóły poniżej.

Jak się okazuje, wspomniani wyżej naukowcy twierdzą, że nie tylko angielski, ale również wiele innych języków, którymi mówi się w Europie, wywodzi się bezpośrednio z mandaryńskiego. Dowody na tę teorię zostały przedstawione na specjalnej konferencji w Pekinie.

Dotychczasowy stan wiedzy

Do tej pory uważało się, że języki europejskie wywodzą się z rodziny języków indoeuropejskich. Należą do nich niemal wszystkie języki używane we współczesnej Europie, na przykład polski, angielski, niemiecki, ale także wiele innych, dawnych, udokumentowanych w różnym stopniu (sanskryt lub greka klasyczna). W ramach rodziny języków indoeuropejskich wyróżnia się grupy języków:

indoirańska – języki indyjskie i irański,
helleńska – z zachowaną jedynie greką,
italska – tutaj znajdują się bezpośrednio wywodzące się z łaciny języki romańskie, np. włoski,
celtycka,
germańska – np. angielski lub niderlandzki,
tracko-ormiańska – z zachowanym jedynie językiem ormiańskim,
bałtosłowiańska – z dwoma grupami: bałtycką (litewski, łotewski) i słowiańską (polski, ukraiński, rosyjski),
iliryjska – zachował się jedynie język albański.

W ramach rodziny języków indoeuropejskich znajdują się również grupy zawierające jedynie języki wymarłe: anatolijska oraz tocharska.

blur book close up data

Musimy również pamiętać, o tym, że j. indoeuropejskie wywodzą się z języka praindoeuropejskiego. Ten udało się częściowo zrekonstruować za pomocą metody porównawczej. Wiadomo również, że był on używany w czasach neolitu (dla przypomnienia: epoka ta najwcześniej zaczęła się w IX wieku przed naszą erą). Językoznawcy nie są zgodni co do tego, gdzie narodził się język praindoeuropejski. Obecnie możemy spotkać się z dwoma teoriami:

pontyjsko-kaspijska każe nam szukać początków pomiędzy Morzem Kaspijskim a Morzem Czarnym,
anatolijska – na terenie dzisiejszej Turcji.

Są jeszcze inne hipotezy, ale myślę, że jest to dobry pomysł na inny wpis.

Dowody na pochodzenie angielskiego

Podczas wspomnianej już wcześniej konferencji prasowej, wiceprzewodniczący oraz sekretarz Stowarzyszenia, Zhai Guiyun powiedział, że na przykład angielskie słowo yellow, czyli „żółty”, ma wywodzić się od koloru jesiennych liści i brzmi całkiem jak słowo w języku mandaryńskim, które oznacza „spadający liść”. Podobnie ma się sprawa z wyrazem shop, czyli „sklep”, które swoja wymową przypomina swój odpowiednik w mandaryńskim oraz słowo heart – „serce”- zachowało ten sam rdzeń (początek lub temat), co jego mandaryński ekwiwalent.

text on shelf

Z tego, jak podają chińscy badacze, wiedzie prosta droga do uznania angielskiego za dialekt języka mandaryńskiego. Przekonuje Was to?

Inne rewelacje

W czasie tej samej konferencji Zhai Guiyun podzielił się z widownią jeszcze innymi spostrzeżeniami. Jednym z ciekawszym jest to, jakoby William Shakespeare był nie wybitnym dramatopisarzem, ale jedynie „aktorem analfabetą”, a jego sztuki w rzeczywistości napisał nie kto inny jak Samuel Johnson, czyli autor osiemnastowiecznego słownika języka angielskiego. Dowody? Nie podano, ale żeby było jeszcze ciekawiej, mogliśmy dowiedzieć się również o tym, że mitologie egipska, grecka oraz rzymska zostały sfałszowane i wywodzą się od mitów chińskich. To ostatnie stwierdzenie zostało wyjaśnione tym, że w Europie przed XV wiekiem nie było historii, a jedynie mity oraz legendy. Dlatego historia sprzed tego okresu została przez Europejczyków sfałszowana, ponieważ zazdrościli oni Chińczykom tradycji i historii.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )

Narodowe czytanie 2019

Już w najbliższą sobotę odbędzie się coroczna akcja Narodowego Czytania. Podczas tegorocznej odsłony akcji, Para Prezydencka i znakomitości świata sztuki będą czytać polskie nowele.

woman reading book — Photo by Joy Deb on Pexels.com

Prezydent wraz z małżonką dokonali wyboru z ponad stu przesłanych propozycji i zdecydowali się na osiem pozycji. Możecie znaleźć je poniżej:

Dobra pani – Eliza Orzeszkowa;
Dym – Maria Konopnicka
Katarynka – Bolesław Prus
Mój ojciec wstępuje do strażaków (ze zbioru: Sanatorium pod Klepsydrą) – Bruno Schulz
Orka – Władysław Stanisław Reymont
Rozdzióbią nas kruki, wrony… – Stefan Żeromski
Sachem – Henryk Sienkiewicz
Sawa (z cyklu: Pamiątki Soplicy) – Henryk Rzewuski

Wszystkie teksty zostały wybrane tak, aby wspólnym mianownikiem były polskość w połączeniu z treściami uniwersalnymi, refleksjami nad człowiekiem i społeczeństwem. Jednocześnie nowele są połączeniem zwięzłej formy oraz mistrzostwa stylu i plastyczności.

Sądzicie, że to dobry wybór? Wybieracie się do biblioteki na Narodowe Czytanie?

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur (klik) oraz Facebook (klik )