Kategoria: poradnik

Jak zacząć przygodę z audiobookami? 5 przydatnych wskazówek

Tematem ostatniego live`a na Instagramie były audiobooki i sposoby na to, w jaki sposób przygotować się i polubić słuchanie książek. Dziś wracam do tego tematu i zgodnie  obietnicą prezentuję Wam 5 porad, jak rozpocząć i kontynuować przygodę z książkami w formie audio.

Zacznijmy od tego, dlaczego zaczęłam słuchać książek, a nie czytać. To wszystko było związane z tym, że w pewnym momencie mojego życia byłam chora. Teoretycznie niezbyt poważnie, bo mogłam chodzić do pracy, ale jednak na tyle, że wszystko wymagało ode mnie podwójnego wysiłku. Czytanie książek nie wchodziło w grę, ponieważ po pięciu stronach byłam dosłownie wypruta. A że bardzo brakowało mi tego, postanowiłam spróbować słuchać.

Ściągnęłam aplikację i zdecydowałam się na jedną książkę. Tak testowo. Był to kryminał Maxa Czornyja pod tytułem „Winna” w interpretacji Szymona Bobrowskiego oraz Anny Cieślak. Trochę trwało zanim skoczyłam słuchać, ale po pierwsze bardzo brakowało mi książek w jakiejkolwiek formie, a po drugie – odkryłam, że audiobooki są jednak fajne, bo można sobie leżeć i nic nie robić i słuchać. Poza tym nie męczą się oczy, a to też jest spora zaleta, z której cieszę się po dziś dzień, kiedy znów mogę pochłaniać książki papierowe.

pexels-photo-1337753

Obecnie moje „czytanie” audiobooków wygląda tak, że mam swoje wyznaczone pory słuchania, np. z rana przy śniadaniu oraz tuż przed spaniem (w formie takiej dobranocki). Poza tym sięgam po nie także wtedy, gdy jestem zmęczona i nie chcę dodatkowo męczyć oczu i kiedy pojawia się jakaś nowość w interpretacji albo moich ulubionych lektorów, albo jakichś bardziej znanych aktorów.

Jak zacząć słuchać audiobooki? U mnie zdarzyło się to przypadkiem, ale zauważyłam kilka rzeczy, które mogą pomóc Wam wkręcić się w świat książek do słuchania. Oto moje porady.

 

5 wskazówek dla rozpoczynających przygodę z audiobookami

1. Na swojego pierwszego audiobooka wybierz historię, która bardzo Cię interesuje.

Wtedy będzie większa szansa na to, że przesłuchasz książkę od początku do końca. Dla tych, którzy nie wiedzą, na jakiego audiobooka się zdecydować przygotowałam zestawienie 5 bardzo ciekawych audiobooków, które możecie znaleźć tutaj KLIK  .

Poza tym zestawieniem znalazły się również książki, które także nadadzą się do przesłuchania:

  • Akta Dresdena Jim Butcher (10 części do wysłuchania)
  • Kroniki żelaznego druida Kevin Hearby (10 części do wysłuchania)
  • A ja żem jej powiedziała Kasia Nowosowska
  • wszystkie kryminały Maxa Czornyja

To tak w skrócie, może akurat te podpowiedzi to będzie coś, co Wam podpasuje.

2. Znajdź dobry moment na słuchanie.

Wiele osób mówi, że nie potrafi się skupić na słuchaniu książek. To jest umiejętność, którą trzeba w sobie rozwinąć, ale nie da się tego zrobić wykonując jednocześnie kilka innych czynności. Owszem, można robić i słuchać, ale wtedy skupiamy się raczej na tej drugiej aktywności, a nie słuchaniu i w efekcie nie pamiętamy za dużo z samej książki. Lepiej jest znaleźć chwilę spokoju, usiąść w fotelu lub położyć się na sofie, kanapie i słuchać. Przyniesie to znacznie więcej pożytku, a dodatkowo sprawi, że nauczycie się skupiać na czytanych książkach.

3. Spróbuj znaleźć ulubionych lektorów

Po przesłuchaniu wielu audiobooków udało mi się znaleźć swoich ulubionych lektorów i wiem, że jeśli wybiorę książkę czytaną przez jednego z nich to na pewno się nie zawiodę. Nie lubię tych, którzy nie potrafią interpretować tekstu albo czytają tak wolno, że można umrzeć zanim usłyszy się zakończenie książki. Wierzcie mi, tacy istnieją.

Do moich ulubionych należą:

  • Olga Bołądź
  • Marcin Popczyński
  • Filip Kosior

Ściągam na wirtualną półkę wszystko, co czytają, ponieważ robią to doskonale.

4. Nie słuchaj na siłę

Mam taką zasadę, że nie słucham książek na siłę. I stosuję ją zarówno co do czasu przeznaczonego na słuchanie, jak i do powieści, które mi po prostu nie leżą. Dlaczego? Z tego powodu, że obecnie każdego miesiąca pojawia się tak wiele i ciekawych, i nieinteresujących mnie książek, że staram się je selekcjonować. No i najzwyczajniej jest mi szkoda czasu na coś, co mnie zupełnie nie interesuje.

pexels-photo-3394662

Co do czasu „czytania” to musicie pamiętać, że tak jak normalnym czytaniem, również słuchaniem można się zmęczyć i trzeba wtedy zrobić przerwę. Mimo to mogę Cię zapewnić, że słuchanie książek jest szybsze, czyli odbywa się bardziej sprawnie niż czytanie książek tradycyjnych.

5. Nie poddawaj się

Czasem książki przeczytane zwyczajnie są lepsze. Po pierwsze, ktoś je nam przeczyta i zinterpretuje. To z kolei sprawi, że nawet średnio ciekawa historia może okazać się porywająca. Zdarzyło mi się to już kilka razy. Poza tym zazwyczaj, poza nowościami, wybieram pozycje trudne. Ich słuchanie mniej nuży i pozwala dostrzec dobre strony.

Uff, to tyle. Mam nadzieję, że dzięki tym poradom chociaż w minimalnym stopniu odnajdziecie przyjemność w słuchaniu audiobooków.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

 

Chciałbyś być na bieżąco z tym, o czym piszę na blogu? Nie zapomnij o subskrypcji. Możesz zapisać się poniżej.

Reklamy

Nowoczesna czarodziejka

Nie polubiłyśmy się z tą książką. Dlaczego? Przeczytaj recenzję, żeby się dowiedzieć.

Nie zawsze jest tak, że czytam tylko i wyłącznie beletrystykę. Niekiedy kuszą mnie książki o innej tematyce. Nie tak dawno pisałam Wam o niby reportażu pod tytułem „Psychopaci”, a teraz  piszę o poradniku dla nowoczesnej czarodziejki.

Oczywiście link do wspomnianych wyżej „Psychopatów” pozostawiam Wam tutaj, gdybyście chcieli bardzo przekonać się, czy ta książka to rzeczywiście coś dla Was (LINK).

Nieco o autorce

Książka pod tytułem „Nowoczesna czarodziejka. Twój sukces” została napisana przez Ewę Kassalę. Przyznam szczerze, że w momencie, w którym ta pozycja trafiła w moje ręce miałam niejasne przeczucie, że gdzieś to nazwisko już słyszałam. Tylko gdzie? Sięgnęłam zatem do źródeł i odświeżyłam swoją pamięć przede wszystkim do napisanych przez nią książek. Lista jest imponująca:

Do tego autorka otrzymała wiele nagród:

  • Queen of Charity – Kultura Kobiet
  • Bizneswoman Roku 2015 – Sukces Pisany Szminką
  • Chapeau bas – Soroptimist International Silesia
  • Telekamera – Sfera TV
  • Wyróżnienie Ekolaur – Polska Izba Ekologii
  • Wyróżnienie Skrzydło Ikara
  • Stalowy goździk – Forum Kobiet
  • Pierścień Stulecia Niepodległości RP

Przypomnienie sobie tego wszystkiego sprawiło, że byłam w stanie spokojnie podejść do lektury. Uwierzyłam bowiem, że kobieta, która zdobyła wiele nagród i ma za sobą napisanie sporej ilości książek będzie w stanie przekonać mnie o tym, że jako nowoczesna czarodziejka odniosę sukces.

pf_1584869627

Nowoczesna czarodziejka – poradnik dla współczesnych kobiet sukcesu

Z czym spotykamy się w momencie otwarcia tomu? Z podziałem na kilka części. Pierwsza z nich dotyczy pojęcia czarownictwa (jest takie słowo), bycia czarownicą teraz i w przeszłości. Czytelnik może zatem dowiedzieć się, kto był czarownicą, jak to się działo, że niewinne kobiety były palone na stosach, jak je rozpoznawano i w jaki sposób torturowano. Mamy też przewodnik po atrybutach czarownicy: jakie nosiły stroje, jakimi zwierzętami i przedmiotami się otaczały. Do tego dochodzi jeszcze informacja na temat wiccan jako nowoczesnych czarownicach i ich konwentach (ciekawy opis, muszę przyznać) oraz sabatach w przeszłości. Fajnym elementem jest część zawierająca cytaty z osławionego „Młota na czarownice” oraz fragmenty dotyczące czarownic z kilku dzieł polskich twórców, między innymi Franciszka Bohomolca.

pf_1584869695

Część druga poświęcona została sposobom na osiągniecie sukcesu. I jest to, jak mi się wydaje, część poradnikowa tej książki. Czego możemy się z niej dowiedzieć? O tym, w jaki sposób powinniśmy się ubierać, stać (postawa jest ważna), gestykulować oraz patrzeć. Do tego przepis na to, w jaki sposób pozbyć się zadań, które nas odrywają od ważniejszych spraw, trochę ekocytatów ze świętej Hildegrady i wywiady z osobami, które sukces odniosły.

Trzecia część poświęcona jest Opolszczyźnie. Tutaj pojawiają się sylwetki ważniejszych miast oraz krótkie wpisy o osobistościach pochodzących z tego regionu.

Moja ocena

Hmmm. Nie wiem, co napisać o tej książce, ponieważ nie rozumiem idei jej powstania. Może jak podzielę tę opinię na składowe, np. treść, uporządkowanie oraz szatę graficzną to będzie mi lepiej ją ocenić.

Jeśli chodzi o zawartość to mam wrażenie, że jest tutaj dużo wszystkiego, ale pobieżnie. Niby mamy historię czarownic oraz ich prześladowania i może interesujący pomysł na porównanie kobiet, które parały się „magią” w ubiegłych wiekach oraz obecnie, ale fakty przedstawione tutaj są powszechnie znane nie tylko osobom, które mają fioła na punkcie historii. Każdy na jakimś etapie swojej edukacji szkolnej czy kulturalnej to wie. Po co zatem silić się na powierzchowny rys historyczny dodatkowo zestawiając go z horoskopem, opisem niby magicznych ziół i przepisem na ogórki (serio!). Podobnie jest w części poświęconej sukcesowi. Każdy z nas, bardziej lub mniej, jest w stanie zacytować kilka przepisów na osiągnięcie większego lub mniejszego sukcesu, zna bardziej lub mniej wpływ naszej postawy i gestów na to, w jaki sposób odbierani jesteśmy przez innych. Porady na temat ubioru i fryzury można znaleźć w każdej telewizji…

Co do uporządkowania książki wydaje mi się, że jedyny porządek wprowadza tutaj podział na części. Przy czym w ich wnętrzu już tak dobrze nie jest, szczególnie w rozdziale pierwszym. Ja na przykład przesunęłabym fragmenty o czarownicach, jeśli już koniecznie musiałabym je pozostawić w książce, na początek, czyli tam, gdzie znajduje się rys historyczny. I wydaje mi się, że pozbyłabym się wypowiedzi słynnych ludzi o czarach. To tak przykładowo.

Ogromną zaletą tej książki jest szata graficzna. Twarda okładka, piękne ilustracje i zdjęcia, wyraźna czcionka. Bardzo dobrze tę książkę się oglądało. Jednak na nieszczęście dla tej publikacji, w książkach, o ile nie są albumami, chodzi o treść, której tutaj brakuje.

pf_1584869762

Poza tym do tej pory zastanawia mnie, w jaki sposób nawiązanie do czarownic z przeszłości, ma sprawić, że ja współczesna zostanę czarodziejką i osiągnę sukces. Może zostanę czarodziejką sukcesu? Jeśli taki był zamysł tej książki, dlaczego nie napisano mi tego wprost tylko musiałam się tego domyśleć? Myślę, że gdyby taka idea rzeczywiście przyświecała powstaniu tej książki to z pewnością znalazłaby się w niej inna treść, pewne fragmenty na pewno zostałyby z niej wyrzucone i zastąpione poradami bardziej przystającymi do tematyki książki i przydatnymi w nowoczesnym świecie.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tej recenzji!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

Autor: Ewa Kassala
Tytuł: Nowoczesna czarodziejka. Twój sukces
Wydawnictwo: Videograf
Liczba stron: 276
Cena: 45 złotych

Korzystaj z kultury w domu

Zapraszam na małe zestawienie zasobów kulturalnych online.

Wraz z wprowadzeniem stanu epidemicznego w naszym kraju, zostały zamknięte wszystkie instytucje kulturalne, w tym: kina, teatry, kawiarnie, siłownie i wiele innych. Od razu w internecie pojawiły się informacje o tym, w jaki sposób można korzystać z darmowych dóbr kulturalnych bez wychodzenia z domu.

Przygotowałam dla Was zestawienie kilku najciekawszych propozycji.

Skąd brać książki?

Biblioteki zostały zamknięte, co oznacza, że wielu książkofilów zostało pozbawionych dostępu do lektury. Na szczęście Internet obfituje w źródła.

  1. Płatne

Wśród płatnych zbiorów możecie wybierać z ofert Legimi oraz Woblink. Szczególnie ten ostatni zaproponował sporą zniżkę na wiele ebooków, np. 40% na wydawnictwo Znak oraz -55% na bestsellery. W przypadku Legimi, o ile Wasza biblioteka posiada jeszcze darmowe kody, możecie uzyskać miesięczny dostęp do mnóstwa ciekawych ebooków dla dorosłych oraz dla dzieci. O tych ostatnich firma ta zadbała zresztą w szczególny sposób oferując wybór książek dla nich dedykowanych za darmo. Wklejam Wam grafikę poniżej.

legimi

Podobnie ma się rzecz z dostępem do ibuk, czyli portalu od PWNu. Jeśli są kody, macie dostęp nie tylko do beletrystyki, ale również ogromnego zbioru książek branżowych. Doceńcie to, taki zbiór profesjonalnej wiedzy jest bezcenny.

Jeśli preferujecie słuchanie audiobooków to być może zainteresujecie się Storytel. Opcja jest oczywiście płatna (35 złotych za miesiąc, ale otrzymujecie krótki okres próbny za darmo), ale w zamian macie dostęp do mnóstwa książek nagranych i przeczytanych przez naprawdę świetnych lektorów i aktorów. Sama korzystam z niego już od półtora roku i nie zamieniłabym wieczornego słuchania książek audio na nic innego. Serio.

Wiele księgarni internetowych zdecydowało się na obniżenie cen książek papierowych. Zniżki są spore, a niekiedy dostajemy również obniżoną opłatę za dostawę. To ostatnie zaproponował Świat Książki, gdzie dostarczenie przesyłki do paczkomatu kosztuje tylko 4,99 zł. Jest też Empik z ogromnym zasobem powieści w różnych formatach.

2. Bezpłatne

Jeśli preferujecie książki darmowe, również tutaj przede wszystkim mogę zaproponować Wam największą bazę darmowej porcji literek, czyli Wolne Lektury (LINK). Przy okazji, jeśli skorzystacie z ich zasobów w najbliższym czasie, zastanówcie się nad przekazaniem darowizny na ich cel. Nie tak dawno media informowały, że ta biblioteka internetowa zmaga się z kłopotami finansowymi, a w tak dziwnych czasach jak teraz warto docenić ich pracę.

Podobną funkcję pełni też międzynarodowy Project Gutenberg, który skupia darmowe książki, głównie klasykę, w wielu językach. Jeśli uczycie się języka obcego, wykorzystajcie ten czas na dodatkową naukę. Link do Projektu Gutenberg znajduje się tutaj (LINK).

Darmowy księgozbiór został udostępniony także przez Legimi. Szukajcie je tutaj (LINK). W katalogu możecie znaleźć głównie książki mniej znanych autorów oraz sporo polskiej klasyki. Przy okazji, jeśli nie mieliście za bardzo do czynienia z twórczością Józefa Ignacego Kraszewskiego to czytajcie, szczególnie powieści!

Darmowe słuchowiska udostępnia na swojej stronie drugi program Polskiego Radia. Dzięki temu będziecie mogli przekonać się, czy słuchanie audiobooków na pewno jest dla Was. Wśród nagrań możecie znaleźć takie perełki jak: „Boso, ale w ostrogach” czytane przez Wiktora Zborowskiego, czy twórczość Czechowa czytana przez Mariana Opanię. Pozostawiam Wam LINK do tego niezwykłego zbioru.

Przedstawienia, wystawy, nauka

Najlepsze przedstawienia teatralne w wersji do obejrzenia przez Internet zebrała dla swoich czytelników żarska redakcja Naszego Miasta. Wśród godnych polecenia adaptacji teatralnych znalazły się chociażby „Śluby panieńskie” w reżyserii Jana Englerta lub „Między nami dobrze jest” Grzegorza Jarzyny. Link do zestawienia TUTAJ.

Jeśli chcecie wykorzystać wolny czas na wirtualne odwiedzenie muzeum to zachęcam Was do odwiedzenia strony internetowej Museum of Modern Art, które udostępnia za darmo do obejrzenia zbiory zdjęć od 1929 roku. Klikajcie w ten LINK. Oprowadzanie online oferuje również warszawska Zachęta. Link znajduje się tutaj.

A jeśli planujecie ponowną naukę języka angielskiego, zapraszam Was na stronę facebookową School of Business English, gdzie już od jutra zaczyna się Grama Challenge. Przez najbliższe 2 tygodnie będziemy przypominać sobie podstawowe i bardziej zaawansowane struktury gramatyczne. Będzie trochę teorii oraz sporo ćwiczeń. LINK 

Tan Minimalist Promotion Bed & Breakfast Inns Facebook Post

 

 

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tej recenzji!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

Anne Rice radzi, jak stać się autorem

W kolejnej odsłonie cyklu porad słynnych pisarzy na temat rozpoczęcia kariery pisarskiej zdecydowałam się na przybliżenie Wam 6 wskazówek udzielonych w 2012 roku przez Anne Rice.

Osobom, które nie kojarzą nazwiska tej pisarki przypominam, że jest to autorka słynnego „Wywiadu z wampirem” – książki, na podstawie której powstał nie mniej popularny film z Tomem Cruisem i Bradem Pittem.

pexels-photo-3631711

6 porad, jak pisać od Anne Rice

  1. Trzeba pisać – początkujący autor nie powinien skupiać się na szukaniu złotego sposobu na wydanie książki, w momencie, w którym jeszcze nie ma co opublikować. Powinien raczej zasiąść do pracy i stworzyć książkę swoich marzeń. Dopiero, kiedy może pochwalić się książką lub zbiorem opowiadań, może zacząć szukać wydawcy. Rice radzi także, aby nie wyrzucać tekstów, nawet jeśli są złe.
  2. W każdym zawodzie jest kodeks postępowania, zasady, których każdy profesjonalista powinien przestrzegać. W przypadku bycia pisarzem dobre jest to, że nie trzeba do tego nie wiadomo jak zaawansowanych urządzeń, niekiedy wystarczająca jest kartka papieru. Co bardzo ciekawe, można pracować wszędzie: w biurze, w domu, w kawiarni. Rice podaje przykłady ludzi, którzy pisali we własnej sypialni.
  3. Świat książek pragnie nowości, dlatego nie powinniśmy myśleć, że napisano już wszystko. Zawsze będzie zapotrzebowanie na nowe nazwiska, bohaterów i świeże historie. To się nigdy nie znudzi i wydawcy zawsze będą poszukiwali nieznanych twórców. Rice przypomina także, że pisarz wcale nie musi wiedzieć, w jaki sposób wydać książkę. Jego zadaniem jest znalezienie kogoś, kto chce to zrobić i wysłać mu manuskrypt mailem,
  4. Trzeba iść tam, gdzie jest ból. Trzeba także być tam, gdzie jest przyjemność. Nie wolno pisać książki, która jest nudna dla autora. Nowo powstała historia ma przede wszystkim być ekscytująca dla autora. Tak ciekawa, żeby nie mógł doczekać się zasiadania do pracy nad nią.
  5. Nie wolno słuchać nikogo, kto odrzucił książkę, ponieważ jej nie zrozumiał. Trzeba podążać za poradami tych, którzy się nią zachwycili. Jeśli tak się nie stanie, zawsze można spróbować wydać ją samodzielnie. Na rynku było już wielu autorów, których twórczość nie została doceniona przez wydawców i po tym, jak skorzystali z self-publishingu, biły się o nich największe domy wydawnicze.
  6. To ty jesteś osobą, która stoi pomiędzy książką a wydawcą. Ty piszesz, tworzysz historię, itp.

Czy uważacie, że te wskazówki są pomocne? Jeśli Waszym zdaniem powyższa lista nie jest kompletna to, czego w niej brakuje?

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

J.K. Rowling radzi jak osiągnąć sukces

Słynna autorka jest jednym z najbardziej niesamowitych przykładów na to, że połączenie ciężkiej pracy oraz niesamowitego talentu może sprawić, że każdy z nas osiągnie niebywały sukces.

W dzisiejszym wpisie chciałabym przybliżyć Wam wskazówki, których udziela J.K. Rowling. Nie są to, tak jak w przypadku artykułu o Margaret Atwood, porady na temat tego, w jaki sposób można stać się lepszym pisarzem (lub blogerem, ponieważ wielu z Was pisało mi pod tamtym wpisem, że porady tam zamieszczone doskonale nadawały się również dla osób, które blogują), ale jak osiągnąć sukces. Wszystko dlatego, że pisanie do szuflady to nie jest to, co wielu ludzi chciałoby robić, a odrobina wiary i trochę informacji od tych, którym się powiodło z pewnością pomoże.

Przy okazji zostawiam Wam link do wskazówek dla początkujących pisarzy od Margaret Atwood:

5 wskazówek dla początkujących pisarzy od Margaret Atwood

Dziś skupimy się na tym, w jaki sposób osiągnąć sukces. Zapraszam zatem na przedstawienie wskazówek dla tych, którym marzy się sława.

J._K._Rowling_2010
J.K. Rowling fot. Daniel Ogren

10 wskazówek, jak osiągnąć sukces od J.K. Rowling

1. Porażka może pomóc Ci odkryć samego siebie

Jak mówi autorka, porażka jest jednym z tych elementów, który pozwalają Ci najlepiej poznać samego siebie. Dodatkowo to, że przydarzyło Ci się coś takiego, oznacza, że to najgorsze w Twoim życiu już się wydarzyło i od tej pory możesz robić wstać, otrzepać kolana i iść dalej. Trzeba testować siebie, swoje związki, itp., ponieważ doświadczenie porażki daje nam wiedzę. A ona jest bardzo ważna.

2. Kiedy przychodzi pomysł, trzeba działać

Wydaje się to oczywiste. Jeśli masz pomysł, na przykład na rozwiązanie intrygi w swoim opowiadaniu, powinieneś natychmiast go wykorzystać.

3. Zawsze będziesz poddany krytyce

Kiedy już zaczniesz coś robić w kierunku spełnienia swoich marzeń lub osiągnięcia celu, zawsze będzie ktoś (a może okazać się, że będzie to całkiem spora grupa ludzi), kto będzie Cię krytykował. I co najciekawsze, jako twórcy powinniśmy być oceniani negatywnie, ponieważ w taki sposób możemy się uczyć.

4. Pamiętaj, z jakiego miejsca zaczynałeś

Tutaj komentarz jest bardzo prosty i zamyka się w stwierdzeniu Rowling, że gdyby któregoś dnia wszystko to, czego dokonała w związku ze swoją karierą pisarską miało nagle zniknąć, ona zawsze miałaby miejsce, do którego mogłaby wrócić. To jest część jej historii – pokazuje, jak trudne było jej życie przed napisaniem Harry`ego Pottera.

5. Trzeba wierzyć

Musimy wierzyć w to, co robimy, bo któregoś dnia z tego będzie sukces.

6. Zawsze będzie obawa

W życiu każdego twórcy zawsze pojawi się obawa przed tym, w jaki sposób publiczność przyjmie jego dzieło. Rowling zauważa, że każdej premierze nowej książki o przygodach Harry`ego Pottera towarzyszył niepokój o to, czy spełniła ona oczekiwania fanów młodego czarodzieja.

7. Życie nie jest listą rzeczy do zrobienia

CV to nie jest odzwierciedlenie naszego życia. Oczywiście gdzieś tam w świecie są ludzie, młodsi i starsi, który tak właśnie uważają…Musimy pamiętać, że życie jest trudne i nikt nie jest w stanie go kontrolować.

8. Bądź wytrwały

Każdy, kto chce osiągnąć sukces jako pisarz powinien zacząć od czytania. Czy to nie brzmi znajomo? Czytać powinniśmy tyle, ile się da, ponieważ to pomaga nam odróżnić dobre teksty od złych. To doświadczenie w późniejszym okresie pomoże nam unikać źle napisanych książek. Ponadto sprawi, że wybierzemy ten gatunek literacki, który jest nam najbliższy. Życie pisarza ma wiele wad, ale kiedy osiągnie się sukces, nagroda jest naprawdę duża.

9. Marzenia się spełniają

Jako argument na poparcie tej tezy autorka przywołuje swoje życie. J.K. Rowling od zawsze chciała być pisarką i od zawsze pisała. Jednak jej realne ja powtarzało jej zawsze, że nie ma szans na to, aby pisanie było jej pracą.

10. Mamy możliwości, żeby zmienić swoje życie

Do tego nie potrzeba magii. Wszystkie niezbędne umiejętności i zdolności mamy już w sobie.

Czy uważacie, że te wskazówki są pomocne? Jeśli Waszym zdaniem powyższa lista nie jest kompletna to, czego w niej brakuje?

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

 

5 wskazówek dla początkujących pisarzy od Margaret Atwood

5 porad dla tych, którym marzy się kariera pisarza. Radzi Margaret Atwood.

Margaret Atwood znana jest przede wszystkim z tego, że napisała niezwykłą powieść antyutopijną pod tytułem „Opowieść podręcznej”. Ale nie tylko. Autorka ma na koncie wiele innych książek, a w poprzednim roku została uhonorowana nagrodą Bookera. 

W udzielonym w 2018 roku wywiadzie dla National Center for Writing, Margaret Atwood opowiedziała o tym, w jaki sposób powstawał serial na podstawie „Opowieści podręcznej”. Przy okazji, wiecie, że kolory strojów Mart, komendantów oraz ich żon, a także podręcznych były dobierane z mnóstwa (przynajmniej 50) odcieni danego koloru? A wszystkie dzieła wiszące na ścianie Komendanta („właściciela” Fredy) są wystawiane w Boston National Museum? Niesamowite prawda? Myślę, że ja specjalnie obejrzę ten serial jeszcze raz, żeby przyjrzeć się wszystkim szczegółom, ponieważ one mogą dodać dodatkowego smaczku znanym mi już scenom.

pexels-photo-373076

No, ale tekst piszę po to, żeby opowiedzieć Wam o tym, co autorka chciałaby przekazać początkującym pisarzom.

Parę słów o pisaniu książek

Jedną z najważniejszych rzeczy na temat powstawania nowej książki, której można dowiedzieć się z wywiadu jest to, że sam proces tworzenia składa się z 10% inspiracji i 90% pracy. Jak się okazuje, na pomysły wpadamy bardzo szybko, natomiast samym procesem tworzenia jest nic innego jak żmudny i niekiedy trudny moment pisania przy biurku. Z tego powodu warto jest stworzyć konspekt. Nie dosyć, że pomoże on uporządkować to, o czym chcemy pisać i nadać mu takie, a nie inne struktury, ale również sprawi, że nie będziemy uciekać od głównego wątku (historii), którą chcemy opisać. Oczywiście takie dodatkowe pomysły są jak najbardziej przydatne, ale Atwood radzi, aby spisać je sobie i wykorzystać wtedy, kiedy będą one rzeczywiście potrzebne.

Zapytana o to, w jaki sposób pisze się sceny, które zawierają w sobie duży ładunek emocjonalny, zauważyła, że należy opisać je tak, żeby ludzie je zapamiętali. Są one zresztą potrzebne do tego, aby utrzymać przy książce zainteresowanie czytelników. Jeśli tych scen nie będzie, nikt nie zdecyduje się na przeczytanie powieści, ponieważ ta będzie po prostu nudna. A sam konstrukt takich scen jest bardzo prosty: należy zaintrygować czytelnika i opisać coś, co będzie stanowiło dla niego niespodziankę. Na zasadzie: „nie otwieraj tych drzwi!” i ciach!, drzwi się otwierają. Decydując się na fragment tak obciążający emocjonalnie trzeba wyobrazić sobie, jak sam autor (lub czytelnik) zachowałby się w danej sytuacji i tak to opisać.

pexels-photo-256468

Ważnym elementem pisania książki jest zapisywanie wszystkich pomysłów. Atwood zauważa, że tak to zazwyczaj odbywa się twórcami (profesjonalnymi pisarzami, jakkolwiek to zabrzmi, ale też z każdym z nas), że decydują się zapisywać to, co będzie przydatne w przyszłości w nadziei na to, że ktoś kiedyś te zapiski przeczyta. Warto też tutaj przypomnieć o tym, że bardzo ważne jest, aby zachęcać młodych pisarzy do dzielenia się swoją twórczością – bez nich nie będzie kolejnych czytelników. A bez pisarzy i osób czytających ich dzieła, cała tradycja pisania nie będzie miała sensu i zakończy się.

Top 5 zasad dla początkujących pisarzy wg Margaret Atwood

Jakie w takim razie wskazówki daje autorka wszystkim tym, którzy chcieliby spróbować swoich sił jako pisarze? Zapewniam Was, że przynajmniej jedna mocno Was zaskoczy.

  1. Zaopatrz się w notatnik – to będzie miejsce, w którym będziesz zapisywać pomysły po to, aby wykorzystać je później.
  2. Czytaj dużo i czytaj krytycznie – ważne jest, aby czytać książki innych autorów. Nie chodzi tutaj jednak tylko i wyłącznie o to, żeby chłonąć treść, ale zwrócić uwagę na warsztat pisarski. Istotne jest zatem analizowanie tego, w jaki sposób stworzona została struktura powieści i w jak poszczególni autorzy operują językiem. W momencie, w którym będziemy mieć swoich kilku ulubionych pisarzy, należy się od nich uczyć, ponieważ w taki sposób nabywa się doświadczenia w pisaniu i pracuje nad własnym warsztatem pisarskim.
  3. Zwróć uwagę na postawę – niby przyziemna sprawa, ale, jak zauważa autorka, jest to rzecz, która zaczyna sprawiać problem po kilku latach pisania w niewygodnej pozycji. Aby zapobiec bólowi pleców i ramion, warto jest zawsze poświęcić trochę czasu na ćwiczenia kręgosłupa.
  4. Walka z blokadą – istnieją dwa sposoby na to, żeby poradzić sobie z blokadą pisarską. Po pierwsze należy iść na spacer, po drugie- iść spać. Na spacerze mamy możliwość przemyślenia powodów, z jakich utknęliśmy w impasie. Sen z kolei pozwala na to, aby to nasza podświadomość znalazła rozwiązanie.
  5. Nie bój się – nie wolno poddawać się w swoich wysiłkach, a przede wszystkim zabronione jest zastanawianie się, co inni ludzie myślą o Twojej twórczości.

 

To tyle. Czy uważacie, że te wskazówki są przydatne? Podzielcie się komentarzem i, jeśli czujecie taką potrzebę, uzupełnijcie powyższą listę porad.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

A Letter from Santa Claus Marka Twaina

Święta to szczególny czas i na ich temat w literaturze istnieje wiele świetnych tekstów nieznanych w Polsce. Oto jeden z nich.

Przychodzę dziś z ciekawostką ze świata literatury. A Letter from Santa Claus (List of Świętego Mikołaja) autorstwa Marka Twaina to interesujący tekst, w sam raz na świąteczny okres.

List… to tekst napisany przez autora do jego trzyletniej w tym czasie córeczki Susie i podpisany „Twój kochany Święty Mikołaj”. Utwór powstał w 1875 roku.

Twain była bardzo blisko związany ze swoją córką Susie Clemens, aż do jej przedwczesnej śmierci w wieku 24 lat (w 1896 r). W tym samym roku Susie napisała swój pierwszy list do Świętego Mikołaja. Twain nie mógł znieść myśli, że jego młoda córka uważała, iż jej dzieło pozostało bez odpowiedzi. Z tego powodu napisać następujący list do „Mojej drogiej Susie Clemens” od samego „The Man in the Moon”, czyli Mikołaja.

Tekst był szeroko rozpowszechniany w antologiach jako urocze przypomnienie ducha Bożego Narodzenia i miłości rodziców do ich dzieci, które z roku na rok wkładają jaskrawoczerwone garnitury i przestają zostawiać dla Świętego Mikołaja poczęstunek w formie mleka i ciastek, aby utrzymać magię świąt.

man standing beside christmas tree

A Letter From Santa Claus Mark Twain

My Dear Susie Clemens,

I have received and read all the letters which you and your little sister have written me…I can read your and your baby sister’s jagged and fantastic marks without any trouble at all. But I had trouble with those letters which you dictated through your mother and the nurses, for I am a foreigner and cannot read English writing well. You will find that I made no mistakes about the things which you and the baby ordered in your own letters—I went down your chimney at midnight when you were asleep and delivered them all myself–and kissed both of you, too…But…there were…one or two small orders which I could not fill because we ran out of stock…

There was a word or two in your mama’s letter which…I took to be „a trunk full of doll’s clothes.” Is that it? I will call at your kitchen door about nine o’clock this morning to inquire. But I must not see anybody and I must not speak to anybody but you. When the kitchen doorbell rings, George must be blindfolded and sent to the door. You must tell George he must walk on tiptoe and not speak—otherwise he will die someday. Then you must go up to the nursery and stand on a chair or the nurse’s bed and put your ear to the speaking tube that leads down to the kitchen and when I whistle through it you must speak in the tube and say, „Welcome, Santa Claus!” Then I will ask whether it was a trunk you ordered or not. If you say it was, I shall ask you what color you want the trunk to be…and then you must tell me every single thing in detail which you want the trunk to contain. Then when I say „Good-by and a merry Christmas to my little Susy Clemens,” you must say „Good-by, good old Santa Claus, I thank you very much.” Then you must go down into the library and make George close all the doors that open into the main hall, and everybody must keep still for a little while.
I will go to the moon and get those things and in a few minutes I will come down the chimney that belongs to the fireplace that is in the hall—if it is a trunk you want–because I couldn’t get such a thing as a trunk down the nursery chimney, you know…If I should leave any snow in the hall, you must tell George to sweep it into the fireplace, for I haven’t time to do such things. George must not use a broom, but a rag—else he will die someday…If my boot should leave a stain on the marble, George must not holystone it away. Leave it there always in memory of my visit; and whenever you look at it or show it to anybody you must let it remind you to be a good little girl. Whenever you are naughty and someone points to that mark which your good old Santa Claus’s boot made on the marble, what will you say, little sweetheart?

Good-by for a few minutes, till I come down to the world and ring the kitchen doorbell.

Your loving Santa Claus
Whom people sometimes call
„The Man in the Moon”

close up photography of snowman

List od Świętego Mikołaja Mark Twain (moje tłumaczenie)

Moja droga Susie Clemens,

Otrzymałem i przeczytałem wszystkie listy, które Ty i Twoja mała siostra napisałyście do mnie. Mogę przeczytać notatki oraz fantastyczne oznaczenia Twoje i Twojej malutkiej siostry bez żadnego problemu. Ale miałem problem z tymi listami, które dyktowałaś swojej mamie i pielęgniarkom, ponieważ jestem cudzoziemcem i nie umiem dobrze czytać po angielsku. Możesz zauważyć, że nie popełniłem błędu co do rzeczy, które Ty i malutka zamówiłyście w listach napisanych przez siebie – zszedłem kominem o północy, kiedy spałyście, osobiście je dostarczyłem. I dałem Wam obydwóm buziaka…Ale…były jedno lub dwa małe życzenia, których nie mogłem spełnić, ponieważ skończyły mi się zapasy…

W liście Twojej mamy było słowo lub dwa, które…wziąłem je za „skrzynię pełną ubranek dla lalek”. Czy to o to chodzi? Zadzwonię o dziewiątej dzisiaj rano do drzwi kuchennych Twojego domu, żeby to wyjaśnić. Ale nikt nie może mnie zobaczyć i nie mogę rozmawiać z nikim innym poza Tobą. Kiedy zadzwoni dzwonek, George musi podejść do drzwi z zawiązanymi oczyma. Musisz mu powiedzieć, że nie wolno mu nic mówić i ma podejść na paluszkach, inaczej któregoś dnia umrze. Potem Ty musisz pójść do pokoju dziecięcego, stanąć na krześle lub łóżeczku i przyłożyć ucho do tuby, która prowadzi na dół do kuchni. Kiedy przez nią zagwiżdżę, przemówisz przez nią i powiesz: „Witaj, Święty Mikołaju!”. Wtedy ja zapytam, czy to była skrzynia, czy nie. Jeśli odpowiesz, że tak, zapytam, w jakim ma ona być kolorze…A ty musisz opowiedzieć mi wszystko bardzo szczegółowo, co dokładnie ma zawierać. Wtedy powiem: „Do widzenia i wesołych świąt moja mała Susy Clemens”, a Ty odpowiesz: „Do widzenia, dobry stary Święty Mikołaju. Dziękuję bardzo.” Następnie musisz zejść na dół do biblioteki i kazać George`owi zamknąć wszystkie drzwi wychodzące na główny korytarz. Wszyscy będą musieli pozostać w bezruchu przez chwilę.

Polecę na księżyc, przywiozę te rzeczy i w kilka minut zejdę kominem dla kominka, który znajduje się w tym korytarzu – jeśli chcesz dostać skrzynię – ponieważ nie mógłbym przenieść takiej rzeczy przez komin w pokoju dziecięcym, wiesz… Jeśli pozostawię trochę śniegu w korytarzu, powiedz George`owi, żeby zamiótł go do kominka, ponieważ nie będę miał czasu na takie rzeczy. George nie może użyć miotły tylko szmaty. Inaczej pewnego dnia umrze. Jeśli mój but pozostawi plamę na marmurze, George nie może usunąć jej piaskowcem. Zostawcie ją tam na zawsze jako pamiątkę mojej wizyty. I kiedykolwiek na nią spojrzysz albo komuś pokażesz, ma Ci ona przypominać, że masz być dobrą, małą dziewczynką. Za każdym razem, kiedy będziesz niegrzeczna i ktoś wskaże na ten ślad buta starego, dobrego Świętego Mikołaja, co wtedy powiesz, kochanie?

Pożegnam się na chwilę, do czasu aż zejdę na ziemię i zadzwonię do drzwi kuchennych.

Twój kochający Święty Mikołaj.

Którego ludzie czasami nazywają „Człowiekiem z Księżyca”.

Mam nadzieję, że spodobał się Wam przytoczony wyżej tekst. Uroczy jest, prawda?

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

Książkowe prezenty świąteczne dla niej i dla niego – kryminały

Jeśli nie wiecie, jaki prezent pod choinkę sprawić swojej drugiej połówce, przeczytajcie ten post!

Grudzień to miesiąc, w którym poszukujemy świątecznych podarunków dla naszych najbliższych. Książki od wielu lat znajdują się w TOP 3 tych rzeczy, którymi najczęściej obdarowujemy innych. 

I dlatego pokusiłam się o przygotowanie zestawienia tych książek, które warto wybrać na bożonarodzeniowy upominek. Mam nadzieję, że te propozycje sprawdzą się jako idealny prezent dla chłopaka lub dziewczyny.

Dla fanów kryminałów

  1. Amber-Gold Krzysztof Beśka

pf_1574323185

Jest rok 1895. Stanisław Berg, były detektyw, a obecnie człowiek od brudnych spraw nie ma najlepszego okresu w swoim życiu. Działa na usługi wszystkich możnych ludzi z Łodzi. Pewnego dnia zostaje wezwany do miejscowego przedsiębiorcy, człowieka, dla którego biznes kręci się dwadzieścia cztery godziny na dobę. Co takiego będzie musiał dla niego zrobić? O tym przekonacie się z lektury tego niezwykle wciągającego kryminału retro.

2.  Szóste piętro Alex Sinclair

pf_1573550288

Pewnego dnia Erika Rice wraz ze swoją córeczką Alice udaje się do luksusowego wieżowca w pobliże Central Parku. W tym budynku mieszka jej były mąż, Michael, ojciec małej. Dziewczynka zostawiła u niego swoją ulubioną zabawkę i chce ją pilnie odebrać, zanim wyjedzie z miasta na dobre. Niestety, winda, którą jadą zatrzymuje się gwałtownie pomiędzy piętrami, a Alice, przestraszona, ponieważ nigdy nie lubiła wind, przedostaje się w szparę w drzwiach i wspina się na piętro. Zdenerwowana matka wciska guziki windy, ale ta zjeżdża na dół na parter. Kiedy kobiecie udaje się wjechać ponownie na to samo piętro, dziewczynki już nie ma. Zaczyna się pościg z czasem, procedurami i nieprzychylnymi ludźmi.

3. Idealne małżeństwo Belle Kimberly

pf_1571642906

Iris i Will to małżeństwo niemalże rodem z komedii romantycznej. Są dla siebie stworzeni, kochają się bardzo, planują dziecko i niedawno kupili dom, na który nie do końca ich stać. Ich historię poznajemy w pewien leniwy poranek, kiedy to on szykuje się do wylotu w delegację na jakąś strasznie ważną konferencję, ona ubiera się do pracy, ale perspektywa kilku dni bez siebie sprawia, że postanawiają zostać ze sobą jeszcze trochę dłużej…Potem rozstają się i wszystko wydaje się takie cudownie idealne.

4. Pokrzyk Katarzyna Puzyńska

pokrzyk

Opowieści o Lipowie łączą w sobie elementy klasycznego kryminału i powieści obyczajowej z rozbudowanym wątkiem psychologicznym. Porównywane są do książek Agathy Christie i powieści szwedzkiej królowej gatunku, Camilli Läckberg. Prawa do publikacji serii sprzedane zostały do ponad dwudziestu krajów.

5. Zaufaj jej Jessica Vallance

zaufaj

Trzymająca w napięciu, pełna zwrotów akcji opowieść o kłamstwach, obsesji i zemście. Do ostatniej strony nie będziesz wiedzieć, komu wierzyć. Charlotte uwielbia sprawiać ludziom przyjemność i zawsze chce dla wszystkich jak najlepiej. Kiedy któregoś wieczoru znajduje na ulicy nieprzytomnego mężczyznę, bez chwili wahania spieszy mu z pomocą. Wkrótce poznaje jego kochającą rodzinę i zauważa, że jest im potrzebna. Rodzice Luke’a przyjmują ją z otwartymi ramionami, podczas gdy jego siostra – wprost przeciwnie. Rebecca wyraźnie nie przepada za Charlotte i nie ma do niej za grosz zaufania.

6. Kłamstwa T.M. Logan

pf_1568619200

Joe Lynch, nauczyciel w miejscowym liceum, poczciwy facet, domator i jeden z tych niewielu mężczyzn, którzy całkowicie poświęcają się swojej rodzinie, przypadkiem zauważa, jak jego żona przechodzi przez hotelowy parking. W tym czasie powinna być oczywiście w pracy. Lynch idzie za nią i obserwuje jej kłótnię z ich wspólnym znajomym. Ben, tak ma na imię ten człowiek, jest nieco agresywnym, zbyt pewnym siebie nowobogackim, który lubi chełpić się swoim statusem i majątkiem. W wyniku wspomnianej kłótni, Joe decyduje się interweniować, jednak ten zamiar przybiera nieco inne skutki niż zamierzone. Rozwścieczony Ben ląduje na chodniku, zamroczony, a synek Joego, w wyniku emocji, dostaje ataku astmy. Joe postanawia ratować synka i gna do domu po inhalator. Po wszystkim wraca na miejsce bójki, ale Bena już tam nie ma…

7.  Dom jętki James Hazel

pf_1566456675

Historia opisywana w tej książce zaczyna się w trakcie drugiej wojny światowej i ciągnie do czasów współczesnych. Mamy tutaj nieźle skrojoną intrygę, tajną organizację, która zrzesza bogatych i mocno pokręconych ludzi oraz głównego bohatera, który nie zawsze wie, co robi i gdzie się znajduje (to z powodu choroby). Całość napisana jest tak, że bardzo chce się czytać/słuchać dalej, a zakończenie jest mocno zaskakujące. Zdaję sobie oczywiście sprawę z tego, że pewnie takich powieści jest wiele na rynku, jednak szalony koncept, na którym opiera się narracja jest bardzo ciekawy i niezwykły.

8. Twardy zawodnik Marek Stelar

pf_1566456788

Po pierwsze: autor ze Szczecina. Po drugie: akcja dzieje się w Szczecinie i w okolicach. Lokalny patriotyzm nakazuje umieścić w zestawieniu tę książkę, ponieważ fajnie się czyta o wydarzeniach dziejących się w miejscach, które znam. Poza tym mamy tutaj do czynienia z wartką akcją, policjantami, którzy nie są totalnymi głupkami i fajnie zbudowanym napięciem.

9. Żona mordercy Rachel Caine

pf_1552379477

Wyobraźcie sobie sytuację, w której wracacie do domu po odebraniu dzieci z przedszkola i widzicie policję przeszukującą Wasz dom. Nie wiedząc, o co dokładnie chodzi, chcecie dowiedzieć się szczegółów przeszukania, ale, o dziwo!, bez żadnego słowa wyjaśnienia zostajecie skuci kajdankami na oczach swoich dzieci, zatrzymani i w krótkim czasie dowiadujecie się strasznej prawdy: Wasz mąż to psychol, który torturował i zabijał młode kobiety, a Wy z pewnością jesteście wspólnikiem i pójdziecie siedzieć na długie lata. Albo skarzą Was na karę śmierci – taki peszek, mieszkacie w stanie, który taką karę dopuszcza.

10. Kto mieszka za ścianą Cara Hunter

pf_1557901630

Nikt właściwie nie wie, co dokładnie dzieje się w mieszkaniu sąsiada. Może kolekcjonuje jakieś dziwne przedmioty, jest wyznawcą kultu albo lubi przetrzymywać w piwnicy młode kobiety. Tak się akurat składa, że to ostatnie przytrafiło się emerytowanemu profesorowi socjologii, który na domiar złego poważnie zachorował i… zupełnie zapomniał o tym, że w piwnicy jego domu znajduje się ofiara. Ale, czy to rzeczywiście jest tak, jak się wydaje na pierwszy rzut oka?

Oto moje 10 książek, które polecam do kupienia dla osoby, która lubi czytać kryminały. Zdaję sobie sprawę, że na rynku może być więcej lepszych i bardziej interesujących powieści kryminalnych niż te, które opisałam w tym wpisie, jednak uważam, że były one najlepszymi wydawnictwami tego gatunku w (mijającym już) roku. Mam nadzieję, że moje opisy oraz polecenia będą dla Was wskazówką czego szukać na pólkach w księgarniach i wirtualnych, i tych jak najbardziej realnych.

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tej recenzji!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

5 książek na jesienną chandrę

Jesienna aura nie nastraja nas na wychodzenie z domu. Poniżej zestawienie kilku książek na poprawę nastroju.

Dziś przychodzę do Was z nieco innymi zestawieniem niż zazwyczaj. Nie będzie naj, ani super, ale po prostu książki, które pozwolą na poprawienie humoru, kiedy za oknem jest zimno, ciemno i deszczowo. Zaczynamy!

  1. Nietrwała ondulacja, czyli rozterki fryzjerki Małgorzata Thiele

Powieść obyczajowa z wątkami humorystycznymi. Ciekawa i interesująca ze względu na samą główną bohaterkę, jej roztrzepanie oraz ogólne zachowanie, ale również na zarys wydarzeń w książce. Wszystko to sprawia, że nawet zagorzali przeciwnicy tak zwanej literatury dla kobiet mogą bardzo przyjemnie spędzić przy niej czas.

row of books in shelf
Photo by Pixabay on Pexels.com

2. Całe lato bez Facebooka Romain Puértolas 

Mimo tego, że w tytule mamy lato, ta książka może ubawić nawet jesienią. Wszystko za sprawą głównej bohaterki, policjantki z wielkiego miasta o wielkim ego i jeszcze większym tyłku. Oprócz niezłych żartów i nawiązań do wielkiej literatury jest tutaj również zagadka do rozwiązania, więc książka może przypaść do gustu także fanom kryminałów.

3. Akta Dresdena Jim Butcher

Tym razem cała seria książek o nieco gapowatym, ale za to niezwykle utalentowanym magu w wielkim mieście. Każda z części opowiada o innej sprawie – Harry Dresden prowadzi bowiem praktykę magiczną połączoną z biurem detektywistycznym od spraw paranormalnych. Pojawiają się duchy, wilkołaki i wampiry. Są piękne kobiety, romanse i niezwykle pasjonujące przygody.

4. Wampir z KC Andrzej Pilipiuk

Jest to chyba moja ulubiona książka Pilipiuka z serii o wampirze. Jest to zbiór kilku opowiadań o Gosi, Igorze i Marku – wampirach żyjących w PRL oraz w demokracji. Niezwykle trafne spostrzeżenia na temat obydwóch ustrojów pomieszane są tutaj z opisem stylu życia wampirów oraz wynikających z niego kłopotów.

account black and white business commerce
Photo by Pixabay on Pexels.com

5. Sexy Bastard Eve Jagger

Ponownie seria, ale tym razem książek z działu literatury dla dorosłych. Cztery powieści opowiadają o seksualnych przygodach czterech przyjaciół: Harda, Knoxa, Casha i Jacksona – panów nie tylko świetnie wyglądających i utalentowanych w sprawach łóżkowych, ale także dobrze sytuowanych. Jeśli ktoś lubi tego typu opowieści, spędzi z nimi kilka przyjemnych tygodni.

Na koniec pytanie: jakie powieści najlepiej umilają Wam czas w jesienne wieczory?

Pozdrawiam,

Ania

P.S. Napisz, co sądzisz o tym wpisie!

A po codzienną dawkę książek zapraszam na mój Instagram Subiektywna Lista Lektur  (klik) oraz Facebook (klik)

Thomas Erikson, czyli jak kolory opisują nasz charakter

Mój szef jest idiotą” oraz „Otoczeni przez psychopatów” Thomasa Eriksona to poradniki o tym, w jaki sposób żyć z innymi ludźmi w zgodzie.

Podcast: Play in new window | Download

„Otoczeni przez idiotów” i „Otoczeni przez psychopatów” –  o tych dwóch książkach Thomasa Eriksona opowiadam w tym odcinku. Będzie nieco o kolorach opisujących osobowość, psychopatach i teoriach zarządzania pracownikami w firmie. Zapraszam do słuchania!

Dziś przychodzę do Was z książkami wpisującymi się  w szeroko rozumianą psychologię biznesu. „Mój szef jest idiotą” oraz „Otoczeni przez psychopatów” Thomasa Eriksona to poradniki o tym, w jaki sposób współpracować z innymi ludźmi tak, aby ci jak najmniej przeszkadzali nam w wypełnianiu swoich obowiązków zawodowych i domowych oraz o tym, w jaki sposób nie dać się zmanipulować innym. Jeśli interesuje Was taka tematyka, zapraszam do słuchania dalej.

Ludzie są różni – każdy z nas zna to powiedzenie i wielu utożsamia się z nim w 100%. W przypadku codziennych sytuacji unikanie tych, których sposób na życie nie za bardzo nam odpowiada nie jest takie trudne, o tyle w życiu zawodowym już niekoniecznie. Szczególnie jeśli naszym problemem jest nasz szef.

Kolory osobowości i ich znaczenie dla Ciebie

Analiza osobowości oparta na rozróżnieniu kolorystycznym to modny trend w zarządzaniu ostatnich lat, niemniej jednak istniejący w psychologii od dłuższego czasu. Już Carl Gustaw Jung pisał o energii kolorów i jej oddziaływaniu na osobowość ludzką. Dlaczego o tym wspominam? Ponieważ po rozpoznaniu zachowań typowych dla Twojego szefa (i współpracowników też), będziesz wiedzieć jakim są kolorem, a to już pozwoli Ci zrozumieć ich postępowanie i jakoś próbować z nimi żyć. I przyda się do zrozumienia sensu książki Thomasa Eriksona.

Kolorystyczna teoria zachowań każe nam wyróżnić cztery typy:  czerwony, zielony, żółty i niebieski.

Typ czerwony to urodzony lider: stanowczy, ambitny, obdarzony silną wolą oraz ceniący sobie swój czas. Z drugiej strony może być uznany za natarczywego i wręcz agresywnego, łatwo wygarniającego błędy innym, cholerycznego i wybuchającego. Uważa się, że ze względu na swój charakter to właśnie „czerwoni” sprawują najwięcej funkcji przywódczych w organizacjach.

Typ żółty jest entuzjastyczny, nastawiony na ludzi oraz spontaniczny i twórczy. Ale osoba, która będzie zupełnym przeciwieństwem „żółtego” będzie odnosić wrażenie, że są oni raczej egoistyczni, nieproduktywni oraz niezdyscyplinowani, ponieważ wolą oni mówić o sobie zamiast pracować. Tacy ludzie często pracują w tych działach, które wymagają kreatywności.

pf_1556529032

Typ niebieski to osoby dociekliwe, dokładne, logiczne oraz dbające o jakość oraz szczegóły. Ich słowa są zawsze wyważone i przemyślane, a „niebiescy” skromni i systematyczni oraz uporządkowani. Mogą być jednak uważani za moralizatorów, osoby o niewielkich horyzontach umysłowych, które są zbyt skupione na detalach.

Typ zielony z kolei uważa się za ludzi godnych zaufania, spokojnych oraz przyjacielskich. Są cierpliwi, umieją słuchać i liczą się z innymi. Mogą być jednak uważani za upartych konserwatystów, niesamodzielnych i unikających jakiegokolwiek zaangażowania. Ich niechęć do konfliktów sprawia, że boją się wyrazić własne zdanie, mimo iż często mają rację.

Oczywiście nikt nie jest tylko i wyłącznie jednym kolorem. Ludzie istnieją jako kombinacja dwóch lub trzech odcieni, przy czym jeden z nich jest dominujący i to on wskazuje na główne rodzaje zachowań, które warto znać i rozpoznać. W tym zresztą pomoże pierwsza książka Eriksona „Otoczeni przez idiotów”.

Z drugiej strony barykady, czyli Teoria X i Teoria Y w „Otoczonych przez idiotów”

Mała dygresja: podoba mi się w tej książce to, że została opisana dla dwóch stron-pracowników oraz pracodawców. I to właśnie do nich adresowane są powyższe teorie.

Pierwsza z nich, Teoria X, zakłada, że pracownicy nie chcą pracować, są niechętni jakimkolwiek zmianom, a ich pracodawca/menadżer musi zarządzać nimi dosłownie niczym poganiacz niewolników, przymuszając ich do pracy i pilnując na każdym kroku. Motywowani są głównie za pomocą kar.

Teoria Y z kolei to zupełna odwrotność powyższego założenia. Pracownicy łatwo i szybko adaptują się do zmian, sami zgłaszają ich chęć i, co bardzo ważne, nie zależy im tylko i wyłącznie na zarobkach, ale również na prestiżu i awansie. Motywowanie odbywa się za pomocą nagród, a nie kar.

Wiedząc, z jaką grupą pracowników (i z jakimi kolorami) menadżer ma do czynienia, może on w taki sposób kierować zespołem, aby jego praca była jak najbardziej efektywna. Może również wygrzebać się z poważnych kłopotów: braku efektów sprzedażowych, przepracowania, itd., czyli wszystkich tych rzeczy, które nie pozwalają mu na sprawne kierowanie swoim zespołem. Bardzo pomocne są tutaj wszelkiego rodzaju przykłady. Jest ich naprawdę wiele, a ich omówienie szczegółowe i logiczne.

Bardzo rzadko mam okazję czytać książki biznesowe, ponieważ nie przepadam za przedrukami (najczęściej amerykańskich) poradników na temat zarządzania. Ich treści zazwyczaj nie mogą być stosowane w Europie, ponieważ wiele rzeczy tutaj po prostu się nie sprawdza. Dlatego, jeśli już decyduję się na tego typu podręczniki, staram się wybierać te europejskie. Takie właśnie jak książki, o których dzisiaj opowiadam.

W tej książce urzekł mnie przede wszystkim sposób przedstawienia, nie ukrywajmy, tak skomplikowanych kwestii, jak zarządzanie pracownikami. W zwięzły sposób podawane są kwestie teoretyczne – Erikson opisał je zresztą tak, żeby były zrozumiałe dla laika – skupiając się na przykładach ich zastosowania. Wiem, że wiele z przypadków to prawdziwe historie ludzi, którzy starali się wprowadzić (lub nie) zmiany po to, aby ich życie zawodowe nie przypominało chaosu.

Bycie dyrektorem to trudna praca. Trzeba nie tylko motywować swoich pracowników, ale również próbować dopasowywać do nich zadania w taki sposób, aby zostały one odpowiednio wykonane. I muszę Wam przyznać, że jest to prawda, którą Erikson stara się pokazać nam, że bycie liderem to nie bieganie ze spotkania na spotkanie, ale przede wszystkim dostrzeganie potencjału tkwiącego w każdym człowieku. I to jest chyba najfajniejsze w tej książce.

Otoczeni przez psychopatów

Niemal każdy z nas miał lub będzie miał do czynienia z osobą o zapędach psychopatycznych. Jak podaje autor niemal 10% populacji to tak zwani psychopaci, a więc ludzie wyzbyci z jakichkolwiek cieplejszych uczuć do innych, nakierowani na spełnienie własnych potrzeb i manipulujący innymi w celu osiągniecia korzyści.

Jak ich rozpoznać? Psychiatrzy na całym świecie zauważają wspólnie, że nie jest łatwo. Psychopaci potrafią się bardzo dobrze maskować (do tego stopnia, że wydają się osobami niezwykle czarującymi). Po czym można poznać psychopatę? Oto kilka cech wyróżniających ich:

  1. Nieuwzględnianie uczuć i potrzeb innych,
  2. Lekceważenie autorytetów i przyjętych norm oraz zwyczajów,
  3. Tendencja do kłamania,
  4. Wyjątkowa umiejętność manipulowania innymi ludźmi,
  5. Znaczne zmniejszenie lub całkowity brak odczuwania strachu,
  6. Brak odczuwania odpowiedzialności we wszystkich życiowych sytuacjach,
  7. Przekonanie o swojej wyjątkowości i związana z tym tendencja do obwiniania innych za własne niepowodzenia,
  8. Łatwość popadania w gniew i przejawiania zachowań agresywnych,
  9. Umiejętność usprawiedliwiania swoich zachowań – nawet tych najgorszych.

Erikson podaje bardzo dużo przykładów sytuacji, tak zwanych przykładów z życia, różnego rodzaju zachowań psychopatycznych. Opisuje je po to, aby każdy czytelnik mógł rozpoznać psychopatę w momencie, kiedy na niego trafi. Dlaczego to takie ważne? Ze względu na to, że tam gdzie pojawia się taka jednostka, pozostaje bałagan, konflikt i brak zaufania. Możemy zatem posłuchać historii związku kobiety manipulowanej przez leniwego partnera, który wpędza ją w długi i zostawia z kłopotami. Jest również przypadek kłótliwego mężczyzny, który manipuluje i skłóca ze sobą poszczególnych członków zespołu…Bardzo to ciekawe i pouczające, jednak przede wszystkim pokazuje, w jaki sposób jedna osoba potrafi zniszczyć albo innego człowieka, albo świetnie prosperującą organizację.

Jak rozpoznać psychopatę? Erikson doskonale opisuje cechy zachowania psychopaty i, na podstawie wspomnianej już wcześniej teorii kolorów, wskazuje na to, co może wydawać się zachowaniem psychopatycznym, a jest jednak działaniem typowym dla osoby określonego koloru. Żeby dowiedzieć się więcej, zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę. Po pierwszą omawianą przeze mnie też!

Dziękuję za wysłuchanie kolejnego odcinka podcastu Subiektywnej Listy Lektur do Słuchania. I do usłyszenia następnym razem!

Pozdrawiam,

Ania.